9.9.2014 | 03:16
δεν ειμαι καλά
15 μήνες απο το χωρισμό και ακομα δεν μπορώ να το ξεπεράσω. απλά δε γινεται. δεν περνάει μέρα που δεν τη σκέφτομαι, δεν περνάει μέρα που να μην σκέφτομαι τι εκανα λαθος, τί θα μπορουσα να ειχα κανει διαφορετικα, γιατι σταμάτησε να με αγαπαει. γιατι εισέπραξα τοση αδιαφορία ολους αυτους τους μηνες και θυμό απο τη μεριά της, γιατί; πόσα πράγματα μου είπε που τελικά δεν εννοούσε... γιατί με χώρισε...γυρίζουν ξανά και ξανά αυτές οι σκέψεις στο μυαλό μου και με τρελαίνουνε. ξερω οτι δε με θέλει πια και αυτο με σκοτώνει. κλαιω τα βράδια, δεν μπορώ να βάλω σε ταξη τη ζωη μου, γινεται ολο και χειρότερο. δε θέλω να την ξαναπάρω τηλέφωνο, ξέρω πως δεν με θελει πια. το έχει δείξει. λεω στον εαυτο μου θα περασει, να κάνω υπομονή, αλλά είναι στιγμές που νιωθω τοση απογνωση και τοσο θυμό που δεν αντεχω. Αρχισα να πίνω τα βραδια ενω δεν επινα ποτέ. δεν εχω φίλους να μιλήσω και δε θέλω να γινομαι συνέχεια ρεζίλι στην αδερφή μου. δεν θέλω να δίνω την εντυπωση πως ειμαι τόσο χάλια. εχω κλειστεί στο σπιτι μου και περιμενω να περασει, αλλα δεν περνάει γινεται χειρότερο.
