ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αρρωσταίνω μέρα με την μέρα οσο συνεχιζεται αυτή η κατάσταση .Ειμαι τόσο δειλός να της πω ότι νιώθω διότι ξέρω είναι αλλου .Επισης,θέλω να μιλήσω με άτομα μήπως με βοηθήσουν να την κάνω να ρίξει ενα βλεμα πάνω μου .Από την άλλη ,δειλιαζω και φοβάμαι μην την ξαναπληγωσω .Θελω να είναι ευτυχησμενη όπου κι αν είναι αλλά οσο περνανε οι μέρες είναι πιο δύσκολο .Οι φίλοι μου λένε μιλα σε άλλες ,γνώρισε κόσμο .Ωραιες όλες οι κοπέλες ,αλλα μου φαινόταν τόσο μονότονες και ανούσιες.Το παρελθόν με τρελαίνει .Σκεφτομαι όσα της είχα κάνει κάποτε για μια άλλη ,η οποια ήταν δεν άξιζε όσα της έδωσα ,χαλιέμαι .Ενα χρόνο βασανιζα τον εαυτό μου μαζί της χωρίς λόγο.Αν και πολλές φορές σκεφτόμουνα την άλλη κοπέλα .Ηταν εκείνα τα βραδυα που γύρναγα ,στον σταθμό του μετρό καθόμουνα κι εγραφα στιχάκια για εκείνη .Δεν ήμουνα ποτε κολλημένος αλλα μου άρεσε από τοτε.Τωρα ,είναι δύσκολα ολα .Νιώθω τόσο δειλός και ανίκανος να την κερδίσω .Ειμαι τόσο μουδιασμένος με αυτό το θέμα .Δεν θα γυρίσει .Ισως ποτε δεν με ήθελε .Ισως πάντα με θεωρούσε φίλο αν και δεν το πιστεύω .Ισως,να είναι αργα .Αλλα έστω κι έτσι θα το παλέψω.Υ.Γ Συγνώμη για μερικά ορθογραφίκα λαθη που ίσως υπάρχουν .