8.2.2016 | 23:07
Δεν είναι κι αυτό μία κάποια νίκη;
Να στέκεσαι μπροστά στην αποτυχία όρθιος; Να κοιτάς στα μάτια όποιον σε κατακρίνει, όποιους, και να έχεις το κουράγιο να υπερασπιστείς αυτό που ούτε εσύ ο ίδιος μπορεί να μην είσαι σίγουρος τι είναι πια; Δεν είναι μία νίκη να το κάνεις πάνω απο μία φορά; Δεν είναι μία νίκη να σηκώνεσαι το πρωί με κουράγιο και δύναμη, σαν να φύτρωσε μέσα σου απο το πουθενά, να σηκώνεσαι με ένα πείσμα να φτιάξεις όλα αυτά για τα οποία έκλαιγες με πόνο το προηγούμενο βράδυ; Δεν είναι νίκη να ξυπνάω με χαμόγελο και δύναμη, να κοιμάμαι με δάκρυα και να ξαναξυπνάω με χαμόγελο και δύναμη; Πείτε μου ότι είναι… - Η “πάντα-τέλεια” που τελικά δεν είναι πάντα τέλεια
