ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μου ειπε πως για οσα εκανε, τωρα που φανερωθηκαν ολα και φανηκε ως ψεφτικο και διπροσωπο ατομο οχι μονο προς εμενα αλλα και στην παρεα απο΄τι εχω καταλαβει, δεν μπορει να δωσει μια εξηγηση ουτε και στον ιδιο του τον εαυτο..., εχει καταλαβει τ λαθος του λεει και δεν αναγνωριζει τον ανθρωπο που ηταν τοτε και μισει τον εαυτο του γ οσα μου εκανε και με πληγωσε κλαιγοντας και θρηνωντας, και τελικα δηλωσε πως χρειαζεται εμενα γ να ειναι καλαειχα ηδη δωσει μια ευκαιρια στο παρελθον... ομως καθε φορα με πειθει πως λεει αληθεια, αν και τελικα αποδυκνειεται το αντιθετο... γενικα δν ειμαι ατομο που εμπιστευεται ευκολα... και για αυτο ποτε δν την ειχα πατησει, καταλαβαινω τον αλλον.ειναι δυνατον να ειναι τοσο διπροσωπος καποιος...; κυριολεκτικα δηλαδη να εχει δυο προσωπα δυο διαφορετικες προσωπικοτητες;η μηπως να τον ξαναεμπιστευτω γτ εξαιρωντας ορισμενα φριχτα και ασυγχωρητα μεμονομενα γεγονοτα εχει κανει ειναι πολυ καλος...η μηπως απλα με δουλευε τοσα χρονια;δεν το καταλαβαινω και προσωπικα αυτο αφου ειμαι παντα ξεκαθαρη απεναντι στους αλλους...δεν μπορω να το δεχτω. θα ηθελα καποια γνωμη...