3.8.2015 | 19:47
Δεν κατάλαβες.
Κι αν ήθελα να σε βλέπω να τον παντρεύεσαι θα δεχόμουν να γίνω και κουμπάρα.Δε το κατάλαβες εκείνη τη στιγμή πόσο ερωτευμένη ήμουν.Αν ήθελα να τρέχω μαζί σου για τις προετοιμασίες του γάμου σαν καλή φίλη,θα το έκανα.Δε κατάλαβες ούτε τότε.Τώρα που φεύγω εξωτερικό για δουλειά και θα με βλέπεις μια φορά το χρόνο;Θα το καταλάβεις;Κρίμα ρε Νάντια,γιατί δε σε κάνει ευτυχισμένη αυτός ο άνθρωπος.Δε σε κάνει να γελάς.Θυμάσαι τα γέλια μας κάθε φορά που βρισκόμασταν;Δε σε κάνει να νιώθεις σιγουριά.Θυμάσαι τότε που με αγκάλιασες και μου είπες ότι είσαι ο εαυτός σου μόνο μαζί μου;Δε σε καταλαβαίνει.Θυμάσαι κάθε φορά που εμείς κοιταζόμασταν και μιλούσαμε με τα μάτια;Δεν έχω ξαναερωτευτεί τόσο πολύ στη ζωή μου και στο είχα πει.Με κοίταξες σαστισμένη και δεν απάντησες.Φεύγοντας μου είπες ότι με αγαπάς κι εσύ,αλλά υπάρχουν άλλα ζητήματα σε αυτή τη ζωή που είναι πιο σοβαρά από την αγάπη.Πόσο θα αντέξεις;Εγώ πάντως,δεν αντέχω άλλο.