21.3.2016 | 03:19
Δεν με πιάνει ύπνος...
Θα τα πω σε σας μιας και δεν υπάρχει κανείς να ακούσει αυτή την ωρα. Νοιώθω τοσο κενός που μέχρι και τα δάκρυα του χωρισμού στεγνωσανε προ πολλού. Αλκοόλ και κυνισμος και τα πάντα αδιάφορα, τίποτα δεν φαίνεται να χει νόημα και είμαι θυμομενος με τον εαυτό μου τόσο πολύ. Θέλω να νιωσω σαν άνθρωπος ξανά με καρδιά στο στήθος κι οχι μια πετρα. Και δε μπορώ να κοιμηθώ κ δουλεύω αύριο...
