ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γεια σε όλους! Αυτό που με προβληματίζει και φαντάζομαι όχι μόνο εμένα, είναι ότι δεν μου αρέσει τελικά αυτό που σπούδασα και κατά συνέπεια αυτό με το οποίο ασχολούμαι! (αν υποθέσουμε ότι αυτό που κάνω είναι απόλυτα συνυφασμένο με αυτό που σπούδασα)Ας τα πάρουμε από την αρχή, είμαι 27 και έγω τελειώσει εδώ και 4 χρόνια Οικονομικά στο Παπεί και έκτοτε απασχολούμαι (αν εξαιρέσουμε και ένα πολύ μεγάλο διάστημα ανεργίας βεβαίως βεβαίως) σε μικρές εμπορικές επιχειρήσεις στο κομμάτι υπάλληλος γραφείου-το παιδί-για-ολες-τις δουλειές-λίγο λογιστικά κλπ κλπ. Όπως καταλαβαίνετε λόγω της ΤΡΑΓΙΚΗΣ κατάστασης στην αγορά εργασίας , δεν κατάφερα ποτέ να "ξεφύγω" από την προϋπηρεσία μου παρόλο που το έψαξα πάρα πολύ. Υποτίθεται ότι οι σπουδές μου θα μου άνοιγαν πολλές πόρτες (εδώ γελάμε δυνατά χαχαχα!!) βλέπε ελεγκτικές , ναυτιλιακές, λογιστικές εταιρείες κλπ αλλά ούτε καν!Βέβαια αυτό είναι πρόβλημα όλης της γενιάς μου πάνω κάτω , και μάλιστα εγώ θεωρούμαι ότι είμαι κ σε καλύτερη μοίρα αφού και δουλειά βρήκα (έστω κ αυτή που βρήκα) και δεν "έμπλεξα" ποτέ με voucher και τα υπόλοιπα σκ!@3 !!Το θέμα λοιπόν στην Ελλάδα είναι ότι είτε δεν βρίσκεις δουλειά να τα βγάλεις πέρα (τραγικό), είτε βρίσκεις και παίρνεις 500-600 ευρώ κ τους προσκυνάς και από πάνω, είτε αν βρεις και για κάποιο λόγο δεν σου αρέσει/ ταιριάζει μετά δεν ξεφεύγεις με τίποτα από αυτό!Εγώ ας πούμε συνειδητοποίησα ότι το αντικείμενο με το οποίο ασχολούμαι (ουσιαστικά δουλεύω σε εμπορικό πρόγραμμα τιμολόγηση κλπ και σε λογιστικό περνάω έξοδα κλπ και άλλα διάφορα) μου φαίνεται τραγικά βαρετό (από την αρχή για να προλάβω όποιον μου πει ότι στην πορεία όλοι βαριόμαστε τη δουλειά μας)Νομίζω θα μου ταίριαζε μια δουλειά που θα έχει και κάποιο "κοινωνικό χαρακτήρα" (σκεφτείτε ότι ασχολούμαι με τον εθελοντισμό κ με κάνει πραγματικά χαρούμενη)Θα με ενδιέφερε να ακούσω τις γνώμες κ άλλων που συμπάσχουν (ή όχι)Εμμανουέλα