ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Με την ευκολία αυτή, πάψανε τα τηλέφωνα απο αγα0πημένα πρόσωπα να μάθουν νέα μας, να μας ρωτήσουνε και να τους πούμε τα νέα μας. Μόλις πάει κάποιος ταξίδι ανεβάζει μόνος του τις φωτογραφίες, χωρίς να του ζητήσει κανένας να τις δει... Και τα likes γίνονται απο υποχρέωση, να τα έχει καλά, αύριο μπορέι κ αυτός να ανεβάσει κάτι, μη μείνει χωρίς like. Νοσταλγώ τις εποχές που γυρνούσα απο ταξίδι και με παίρνανε φίλοι γεμάτοι απορίες και μεράκι να μάθουν τα νέα, πως ήταν, να δούνε φωτογραφίες. Τώρα; "Ανέβασε ρε συ καμια φωτο να δούμε, στείλε μας και σε μήνυμα πως τα πέρασες" και αφήνουμε το καφεδάκι για αργότεραΚάνουνε tag που είναι και περνάνε τέλεια. Και τι με ενδιαφέρει άνθρωπέ μου; ΑΠο τη στιγμή που δεν ήμουν στο πλάνο σου να με πάρεις να βγούμε μαζί γιατί πρέπει εγώ να ξέρω που είσαι και τι κάνεις; Γιατί το κάνεις αυτό; Να δείξεις στον κόσμο ότι διασκεδάζεις; Ε λοιπόν φίλε μου (σε εσένα που με διαβάζεις τώρα και κάνεις το ίδιο αναφέρομαι) όταν περνάς πραγματικά τέλεια, δεν θα καθίσεις να ασχοληθείς με το κινητό και να ποστάρεις το πόσο γαμάτα περνάς. Όταν περνάς καλά, αφιερώνεις το χρόνο σου σε αυτό που κάνεις και στους ανθρώπους που βρίσκεσαι μαζί και δεν αναλλώνεσαι στο facebook. Προφανώς είσαι με τους ανθρώπους που περνάς τέλεια, οι υπόλοιποι δεν σου χρειάζονται και δεν είναι μαζί σου τη στιγμή που διασκεδάζεις οπότε τι τους ενδιαφέρει όλο αυτό;Άλλο που μου τη δίνει... Γενέθλια... Κανένας πέρα απο 2-3 καλούς φίλους και τους γονείς δεν θυμόταν ή δεν ήξερε πότε γεννήθηκα για να μου πει χρόνια πολλά... ΤΟ να τους εμφανίζει το πρωί ειδοποίηση και παραθυράκι πως ο τάδε έχει γενέθλια δε θα με χαροποιούσε. Στην ουσία κανείς δεν το θυμάται, κανείς δεν ασχολήθηκε να μάθει πότε έχεις γενέθλια, το βλέπει και απλά γράφει ένα "χρόνια πολλά" την τυπική ευχή του.Έκανα ένα πείραμα... Παλαιότερα είχα την ημερομηνία των γενεθλίων μου στο fb, πλέον την έβγαλα... Λοιπον όσο και αν δεν το πιστεύετε, τις προηγούμενες χρονιές δε προλάβαινα να απαντήσω, δεκάδες σχόλια για να ευχηθούνε, χωρίς να το νιώθουν, και πιστέψτε με φαίνονται αυτές οι ¨κρύες ευχές" μόνο μια φίλη το θυμήθηκε, ακόμη και οι πιο κοντινή μου άνθρωποι το ξέχασαν, καλά, οι περισσότεροι εννοείται δεν το ήξεραν, και χέστηκαν και πότε γεννήθηκα.Ναι, έπεσα κι εγώ στη παγίδα του fb. Έκανα για ευκολία, κάνοντας το 2010 προφιλ μη γνωρίζοντας για τι ακριβώς πρόκειται... ¨ΕΙναι ωραία, έχει πλάκα μου έλεγαν. Διαπίστωσα πως τελικά όχι μόνο δεν έχει πλάκα, αλλά είναι λυπηρό να βλέπεις τόση αποξένωση και τόση μιζέρια.Το σιχάθηκα όλο αυτό, που κ που ανέβαζα κανενα βιντεάκιι και δεν το άκουγε κανείς, δεν έμπιαναν στον κόπο, ούτε like είχα.. Και αν είχα, όταν ρωτούσα σχετικά με το βίντεο, εννοείται πως δεν γνώριζαν, απλά έκαναν like γιατί τους άρεσε ο τίτλος.Σιγά σιγά άρχισα να μην γράφω, έσβησα φωτογραφίες, δεν έκανα καμία ενέργεια, εκτός απο το ότι συμμετείχα σε κάποιους διαγωνισμούς... Μετά διέγραψα και το fb, δεν μπαίνω πια, δεν με ενδιαφέρει...Τα αποτελέσματα ήταν εκπληκτικά!!! Με παίρνουν πλέον τηλέφωνο να δούνε τι κάνω. Με ρωτάνε αν διέγραψα το προφίλ μου και τους λέω ναι... Έχω μηνύματα και τηλεφωνήματα στα γενέθλια και τη γιορτή μου απο άτομα που πραγματικά με σκέφτονται και η ευχή τους βγαίνει απο τη καρδιά τους.Πλέον μου λένε να βρεθούμε απο κοντά ή να πάμε για καφέ. Ξανα σκεφτείτε τι σας προσφέρει το facebook ουσιαστικά; Βάλτε κάτω και μετρήστε τα θετικά και τα αρνητικά και κάντε τη σούμα...