22.2.2015 | 15:14
Δεν μπορείς να βοηθήσεις όσο θέλεις, απλά κατάλαβε το!
Στο 2015 είναι πλήρως αναγνωρισμένα τα ψυχολογικά προβλήματα, αλλά αν κάποιος δεν βιώσει κάποιο από αυτό ο ίδιος έχει για αυτά την ίδια εικόνα με την 90χρόνη γιαγιά μου.....Λες πχ στον άλλον ότι έχεις κατάθλιψη και έχει στο μυαλό του αυτοκτονίες και εγκλεισμούς η κατεβασμένα μούτρα....η ακόμα χειρότερα τους λες ότι είσαι σε θεραπεία και νομίζουν ότι είναι σαν να έχεις ίωση....θα πάρεις την αντιβίωση και θα περάσει......Δεν μπορούν να κατανοήσουν ότι ζεις με αυτό no matter what!!! Ότι κάθε πρωί που ξυπνάς είναι ένας αγώνας για το αν θα είσαι σε κατατονία η αν θα σηκωθείς από το κρεβάτι.....Δεν κατηγορώ....το επισημαίνω σαν δεδομένο....γιατί αυτό το "¨εγώ σε στήριξα" "καταλαβαίνω τι περνάς" είναι η επιβεβαίωση ότι δεν καταλαβαίνεται καν! Είναι προσωπικός αγώνας και όπως έδειξαν έρευνες έχει να κάνει και με γονίδια......Όταν έχεις κατάθλιψη έχεις πάντα ένα παραπάνω άγχος για το πως θα ανταπεξέλθεις στις καταστάσεις.....το ότι μπορεί να προσφέρει κάποιος βοήθεια έχει να κάνει με πάρα πολλές παραμέτρους.....επί της ουσίας στην καλύτερη προσφέρετε επιφανειακή αισιοδοξία και την εντύπωση ότι κάποιος είναι εκεί ΑΝ ποτέ τον χρειαστείς....αλλά σπάνια τους χρειάζεσαι....αν δεν μπορείτε να κατανοήσετε ένα πρόβλημα πως θα προσφέρετε βοήθεια; Το να μην προσπαθείς τόσο έντονα να με κάνεις να γελάσω και το να μην μου λες συνέχεια ότι η ζωή είναι ωραία μπορεί να είναι η μεγαλύτερη βοήθεια....Δεν χρειάζομαι υπέρμετρη χαρά και αισιοδοξία αλλά ρεαλισμό....το να μην δεχτώ τη βοήθεια σου δε σημαίνει ότι δεν εκτιμώ την προσφορά....σημαίνει ότι δεν μπορείς....και αυτό δεν είναι κακό....είναι αληθινό....Προσωπική γνώμη φυσικά.....