28.10.2016 | 23:53
Δεν μπορώ αλλο
να κάνω διακεκομμένο ύπνο να ξυπνάω κάθε πρωί μες την τρελή χαρά και όταν πάω για μάθημα ή διαβάζω να γίνεται κάπως έτσι... Να κατεβάζω ασφάλειες και να μην ακούω τίποτα μου λένε με αποτέλεσμα να μην καταλαβαίνω, να εκνευρίζομαι, να μειώνεται η διαύγεια μου όλο και πιο πολύ από τα νεύρα, μετά να αγχώνομαι, μετά να τα βάζω με τον εαυτό μου ξεκινώντας για αρχή να.σκέφτομαι πόσο αργοστροφη είμαι επεκτεινομενη σιγά σιγά και σε όλα τα άλλα ενώ παράλληλα προσπαθώ ακόμη να διαβάσω, μετά να με παίρνει ο ύπνος στο γραφείο μου και να πέφτω για ύπνο έχοντας κάνει μηδέν πρόοδο με απαισιόδοξος σκέψεις όχι μόνο για το θέμα των πανελληνίων να με κατακλύζουν. Έπειτα την επόμενη μέρα γιατί είμαι προδιαθετιμενη αρνητικά επαναλμβσνεται το ίδιο. Ακόμη βλέποντας πόσο χάλια λειτουργώ κάτω από πίεση μέρα με την μέρα μου την δίνει ο "βραδινος" εαυτός μου όλο και πιο πολύ γιατί βλέπω άσχημες πλευρές μου που δεν είχα ξαναδεί. Ανασφάλεια, απαισιοδοξία, αίσθημα αδυναμίας, δηλαδή πως δεν μπορώ να ελέγξω τις διαθέσεις μου, αυτοεκτίμηση που έχει πιάσει πάτο, τελειομανια και αναβλητικοτητα μαζί και το χειρότερο όλων? Είμαι κυκλοθυμικη και ασταθης. Σε φάση αν διαβάσω αυτά που γράφω το πρωί να νιώθω πως δεν με αφορούν καν. Και όλα αυτά μόνο και μόνο γιατί δίνω πανελλαδικές. Θέλω να δω όταν αποκτήσω ουσιαστικά προβλήματα τι θα τα κάνω... Δεν με μπορώ αλλο :(