ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειμαι φοιτήτρια , στο τέλος των σπουδών μου. Εδω και αρκετα χρονια δεν εχω νιώσει οτι μπορω κάπου να τεριαξω , να αφήσω τον εαυτό μου ελεύθερο , να χαλαρώσω και να γελάσω. Μου ειναι πολυ δύσκολο να κανω καινούργιες φιλίες διότι δύσκολα βρίσκω την ουσία στους ανθρώπους μα κυριως εχω καταλάβει πως εν τελη εγω δεν με εκτιμάω , νομιζω πως ολοι με κοιτάνε και με κρίνουν και μεσα τους με χλευάζουν και οτι εγω δεν τα αξίζω ολα αυτα ! Μετα απο πολλα χρονια κατάφερα να κανω μια παρεα οταν πρωτο ξεκίνησα την σχολή και έπειτα για κάποιο λογο ολοι κατέληξαν αλλου και εγω στο πουθενα , ένιωσα τεράστια απογοήτευση και ειλικρινά εχω κουραστεί πολυ , νιώθω οτι το εχω ανάγκη και δεν μπορω να βρω τον τροπο. Ειναι πολυ μεγάλο φορτίο να σηκώνεις ολο το φορτίο μόνος και χωρις λιγο γέλιο να τα κανει πιο απλα τα πραγματα και πάνω απ ολα χωρις πολυ αγαπη στην καθε μερα σου!