ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Απλα δεν μπορώ. Δεν γινεται. Λενε ψεμματα. Ολοι τους, φιλες, φιλοι(που πλεον δεν θεωρούνται φιλες και φιλοι εννοειται, μονο κατ ονομα), ως και το σόι μου. Δεν μπορώ να ακουω κανενα, πειτε με εγωιστρια, δεν ξέρω, δεν θελω να ακουω τιποτα απο τους αλλους, δεν τους πιστευω σε αυτό που λενε. Αθεη ειμαι, έχει σχέση; Νιωθω ότι τρελαίνομαι σιγά σιγά. Το νιωθει κανεις αλλος αυτό; να ξέρω βρε παιδί μου αν ειναι να παω σε κανενα ψυχιατρο ή όχι...Για να καταλαβεις: μιλαει καποιος σε μενα και μου λεει τα δικά του, την χαρά του, τον πόνο του, το τι ειπε ο τσιπρας στην τηλεόραση, το τι απαντησε ο σαμαράς, καθε μ**** που υπάρχει θα μου πούνε...μα να τα απορρίπτω ολα, να κλεινω τα αυτιά μου αθελα μου και απλως να λεω ναι ναι ναι, α τι ωραια, μπραβο, να σας ζήσει, βεβαια βεβαια ή... τι κριμα, ααχ τα συλλυπητήρια μου.Ή αλλες περιπτώσεις που καποιος μου την πεφτει..γιατί νιωθω απλα οτι με κοροιδευει;;ενταξει το πεσιμο τους είναι γλοιωδες αρκετές φορες τι να κανουμε, αλλα δεν ειναι το γλοιώδες που κρινω, κρινω το γεγονος οτι νιωθω οτι μου λενε ψεμματα, δλδ δεν μου την πεφτουν γιατι τους αρέσω αλλα γιατί ξέρω γω; γιατί ειναι ψευτες και λενε ψεμματα, δεν το εννοούν. Και στο σόι μου τα ίδια, και στις φιλες μου τα ίδια, λενε ενα σωρό βλακειες, η τουλαχιστον έτσι μου φαινεται εμενα, καλα στάνταρ έτσι μου φαινεται εμενα, τι να πω...Πειτε μου το νιωθετε κι εσείς; Και αν ναι τι κανατε; να το κανω κι εγώ να ησυχασω...δεν με βλεπω όμως, κι όσο παει αλλο τοσο συγχυζομαι, συγχύζομαι, γιατί νιωθω οτι μου λενε ψεμματα συνέχεια, συνέχεια, συνέχεια... είναι μια κολαση...