ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εδώ και 3μιση χρόνια είμαι σε σχέση με εναν άνθρωπο που με αγαπάει παρά πολύ και τον αγαπω και εγώ. Τους τελευταίους μήνες όμως, αισθάνομαι πως το ερωτικο στοιχείο έχει σβήσει. Τον αγαπω παρά, παρά πολύ. Μόνο σε αυτόν ανοίγομαι, είμαι 100% ο εαυτός μου, νιώθω ελεύθερη. Ωστόσο δεν μπορώ να πιστέψω πως είναι δυνατόν, εφόσον με αγαπα και τον αγαπω να μην υπάρχει πια έλξη. Εδω και αρκετό καιρό, έχουμε κάποιες διαφωνίες. Εκείνος είχε επιλέξει να εργαστεί στα καράβια για 6 μήνες και εγώ τον περίμενα γιατι μου είπε πως θα πήγαινε για 1 και μόνο φορά. Ωστόσο, τωρα που γύρισε μου λέει πως θα ξαναπάει και πως σκέφτεται να το κάνει μόνιμη δουλειά. Αυτό είναι κάτι που εγώ δεν μπορώ να το υπομείνω και να το αντέξω. Πάντα έλεγα πως δεν μπορώ να είμαι μακριά από την σχέση μου για τόσο μεγάλα χρονικά διαστήματα. Νιώθω πως σε αυτό το κομμάτι δεν με υπολογιζει. Έχω πει 2 φορές πως θα τον χωρίσω και έχω παει να τον συναντήσω αποφασισμένη, όμως δεν μπορώ. Σφίγγεται η καρδιά μου όταν τον βλέπω, όταν μου λέει και μου δείχνει ποσό με αγαπάει και καταλήγω να ΚΛΑΙΩ και να ξεσπαω από την πίεση που αισθάνομαι εδώ και τόσους μήνες. Έχω προσπαθήσει παρά πολλες φορες να αφήσω πίσω όλα αυτά που με προβληματίζουν. Έλεγα για μήνες πως όλα αυτά ήταν μια φάση. Η φάση αυτη, ομως, δεν περνάει, ο ερωτας δεν επιστρέφει. Είμαι πολύ μπερδεμένη, νιώθω ότι είμαι σε αδιέξοδο, δεν μπορώ να διαχειριστώ την πίεση που νιώθω και τη μάχη που γίνεται μέσα μου. (Είναι και για τους δυο μας η πρώτη μας σχέση. Εγώ είμαι 23 ετών).