ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Και για να είμαι πιο ακριβής, ενθουσιάζομαι πολύ εύκολα με κάτι (π.χ. με μια νέα δραστηριότητα), τον πρώτο καιρό ασχολούμαι με αυτήν την δραστηριότητα λες και δεν υπάρχει τίποτα άλλο πάνω στον κόσμο και κάποια στιγμή, χωρίς να υπάρχει κάποιος ιδιαίτερος λόγος, ξενερώνω απίστευτα, δεν ασχολούμαι πάλι ποτέ και μετά αναρωτιέμαι για ποιόν λόγο το έκανα, ενώ τελικά όλο αυτό ήταν μια βλακεία (έτσι το βλέπω εκ των υστέρων).Το ίδιο συμβαίνει και με γνωριμίες που κάνω, το ίδιο και στη δουλειά μου, το ίδιο γενικότερα σε όλους τους τομείς της ζωής μου. Δεν με γεμίζει τίποτα.Και αναρωτιέμαι: συμβαίνει και σε άλλους αυτό, έστω και σε πιο μικρή κλίμακα ή όχι; Προσωπικά δεν τολμώ να συζητήσω το όλο θέμα με κανέναν, μήπως με χαρακτηρίσουν επιπόλαιο, άρα δεν μπορώ να γνωρίζω αν το παθαίνουν και άλλοι όλο αυτό...