ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν μπορεί ο νους μου να το καταλάβει.Γιατί χωρίσαμε ρε Πάνο; Καταλαβαίνω, ήταν απόφαση και των δύο μας αλλά εγώ πριν καν πάρω αυτή την απόφαση ήξερα ότι κατά βάθος το έκανα πιο πολύ για εσένα , επειδή εσύ το ήθελες. Ξέρεις πόσο καιρό πέρασα κλαίγοντας μπροστά απ' την οθόνη του λάπτοπ σου περιμένοντας να έρθεις να μιλήσουμε; Πάντα με απέφευγες ήθελες μου είπες να αποφύγεις αυτή την κατάσταση, και σηκωνοσουν και έφευγες απ' το σπίτι. Το Πάσχα βέβαια ήταν το χειρότερο μου, έκλαιγα με μαύρο δάκρυ την ημέρα που κατάλαβα και δεν ήμουν πλέων τυφλή. Ήταν ξεκάθαρο από μεριά σου, δεν με ακουμπούσες καν, είχα γεμίσει τον εαυτό μου ανασφάλειες, νόμιζα ήμουν άσχημη, ότι ήμουν βρώμικη. Έβλεπα αλλά κορίτσια γύρω σου και της φαντάζουν πως θα είναι μαζί σου, ότι εκείνες ήταν και είναι καλύτερες από εμένα. Και έτσι έγινε, επέλεξες εκεινες. Οταν μου είπες ότι η σχέση μας έκανε τον κύκλο της έπεσα σε λήθαργο με έφαγαν τα τέρατα μου. Και τώρα, τώρα που έφυγα μαθαίνω διάφορα νέα σου, ήθελες όμως να κρατήσεις επαφή μαζί μου, το κάνεις ,αλλά δεν μπορώ να είμαστε σαν δυο φίλοι, να σου μιλάω και να μιλάμε τόσο τυπικά. Κάποτε με κρατούσες στην αγκαλιά σου και ένιωσα την πιο ευτυχισμένη γυναίκα του κόσμου, άλλωστε μου το ειχες πει κιόλας, ότι είσαι πολύ τυχερός που με είχες. Γιατί τώρα; Δεν σου λείπω καθόλου; Γιατί δεν με θες πίσω; Τι έκανα τόσο πολύ άσχημο που ολοκλήρωσε τα συναισθήματα σου, όλες αυτές τις λέξεις που πλέων χάθηκαν μέσα μας ένα σαγαπαω, ένα μου λείπεις, τίποτα. Βλέπεις, πριν χωρίσουμε πάλι έκλαιγα γιατί ένιωθα ότι αυτό θες, και έκλαιγα με μαύρο δάκρυ, φαντάσου τώρα πως είμαι. Μου λείπει απεγνωσμένα και πραγματικά σε αγαπάω τόσο πολύ, δεν μπορώ να το δεκτό. Γύρνα πίσω στην αγκαλιά μου σε παρακαλώ!!!