Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...
ένα ταψί καντάφι κ πάει τ θέμα Δε θέλει μια δε θες 1000
Το κακό είναι ότι έχεις τον πόνο σου και δε μπορείς να τον μοιραστεις. Γιατί είμαστε παλιάνθρωποι και δε μπορούμε να δεχτούμε το διαφορετικό που όμως υπάρχει. Κλάψε για το χωρισμό σου. Μην ξεχνάς τον εαυτό σου όμως. Κάνε πραγματα που σε ευχαριστούν. Να είσαι καλά και κάποια στιγμή θα είσαι καλύτερα. Τώρα είναι φρέσκο.
Η αγάπη και ο πόνος είναι τα ίδια και στα ομόφυλα και στα ετερόφυλα ζευγάρια. Δεν είσαι μόνη σε όλο αυτό! Ακόμη παλεύω να ξεπεράσω τον χωρισμό μου μετά από ένα χρόνο. Με το ίδιο φύλο! Ας με κρίνουν κι ας μην κατανοήσουν κι εμένα. Με τον χρόνο σου θα βρεις αυτό που αναζητάς και πάλι!
"τα συναισθήματα δέν έχουν να κάνουν με το φύλο,και ο πόνος είναι ίδιος" γιατι γλυκια μου μπηκες στη διαδικασια να επισημανεις κατι που ειναι τοσο αυτονοητο (για μενα τουλαχιστον κ ελπιζω και για την πλειοψηφια)? Φυσικα και ο πονος ειναι ιδιος για οποιουσδηποτε ανθρωπους χωρισουν. Με στενοχωρησε λιγο η παραπανω φραση που εγραψες, ενιωσα οτι για να μπαινεις στη διαδικασια να το επισημανεις οτι ο πονος ειναι ιδιος για καθε σχεση που τελειωνει, σημαινει οτι μαλλον υπηρξαν ανθρωποι στη ζωη σου που υποβαθμισαν τη σχεση σου ή τα συναισθηματα που εσεις νιωθατε μεσα σ αυτη. Μακαρι να κανω λαθος. Μακαρι να μην υπαρχουν ανθρωποι που βαζουν ορια στην αγαπη και στα συναιθηματα που μπορει να νιωσει κανεις για εναν αλλο ανθρωπο.
