ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

... είμαι Α,32 και θέλω να βρω επιτέλους μια κοπέλα να κάνουμε μια όμορφη σχέση, πέρα από κτητικότητες και ζήλειες. Τόσο δύσκολο είναι πια ακόμα και στην εποχή του διαδυκτύου που διανύουμε; Επειδή ζω σε πόλη της Κρήτης(εδώ οι άντρες είναι περισσότεροι από τις γυναίκες), βλέπω να βγάζουν κοπέλες μόνο όσοι είναι σε κλίκες κλπ. Ακόμα και να τύχει να γνωρίσεις μια κοπέλα σε μέρη που συχνάζεις, θα αποδειχτεί καχύποπτη και στο τέλος θα σε ξενερώσει. Όλες πια βαδίζουν στα σίγουρα και μέσω γνωστών. Πολλοί φίλοι είναι στη θέση μου, αλλά με τη διαφορά ότι δεν επιθυμούν να αλλάξουν τη μοίρα τους και έχουν βαλτώσει στην καθημερινότητα, οπότε όπως αντιλαμβάνεστε καμιά επιθυμία για προσέγγιση του άλλου φύλου δεν υπάρχει από πλευράς τους. Το αποτέλεσμα είναι πλέον να βγαίνουμε ελάχιστα. Μια κοπέλα θέλω να μπορούμε να αποδράσουμε παρέα, να κάνουμε μια εκδρομή, ένα ταξίδι! Να την πιάνω από τη μέση στο δρόμο και να είμαστε ο ένας για τον άλλον χωρίς να μας νοιάζει τίποτε! Να κοιταζόμαστε στα μάτια και να λιώνουμε. Μπούχτησα με αυτό το πράγμα που αποκαλούμε "ζωή". Επιβίωση είναι. Καθόμαστε ώρες πίσω απ'τα pc μας και κατασκοπεύουμε τους άλλους αντί να είμαστε μαζί για ποτό, βόλτα και έρωτα ;) Μόνο εγώ βλέπω γκρεμό μπροστά;