Ήθελε να κάνει χαλάστρα. Αλλιώς τρως κέρατο.
Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...
Ήθελε να κάνει χαλάστρα. Αλλιώς τρως κέρατο.
Ε κοίτα, το ότι υπάρχουν τέτοιοι τρελιάρηδες, είναι αλήθεια. Προσωπικά, μου έχει τύχει να είμαι με τον άλλον μαζί για κανένα τρίμηνο και μετά χωρίσαμε γιατί θα έφευγα μόνιμα για εξωτερικό. Υπήρχε ένα διάστημα που επικοινωνούσε (χωρίς να το επιδιώκω), τηλεφωνάκια, μηνυματάκια φιλικά, αλλά βρήκε γκόμενα και καταλάγιασε από μόνο του. Ε, μετά από κανα-δυό χρόνια που είχαμε χάσει παντελώς επικοινωνία, μου στέλνει στο Messenger "να σε χαίρομαι μωρούλι, άιντε πότε θα έρθεις για κανένα μπανάκι στα μέρη μας." Τι? Ορίστε? Αλλά ήταν τυπάς που την έβρισκε να τρολλάρει, γι' αυτό δεν έδωσα σημασία. Αν εκείνο τον καιρό είχα γκόμενο που θα έβλεπε αυτό το μήνυμα (χωρίς να δει ότι η τελευταία συζήτηση με τον πρώην ήταν καμιά διετία πριν), λογικό να γινόταν μπαρούτι, αλλά ναι, πίστεψέ με, υπάρχουν τέτοιοι τυπάδες που νομίζουν ότι επειδή ένα διάστημα κοιμόσουν μαζί τους και έχουν το Facebook σου, μπορούν να σου στέλνουν κάθε π@π@ριά. Τον συγκεκριμένο δεν χρειάστηκε να τον μπλοκάρω, αλλά αν γινόταν επίμονος, φυσικά και θα το έκανα. Γι' αυτό και δες η κοπέλα σου πώς θα αντιδράσει από εδώ και στο εξής. Αν αγνοήσει το μήνυμά του ή του απαντήσει ξερά και λήξει εκεί, εντάξει. Αν, όμως, δεις ότι ξεκινάει τακτική επικοινωνία μαζί του, τότε δεν θα το θεωρούσα πρέπον από μεριάς της. Όποιος συνεχίζει τη ζωή του, ειλικρινά δεν έχει χώρο και χρόνο σ' αυτήν για πρώην.
Εξομολογουμενε δεν θα εστιάσω τόσο στο μήνυμα που έστειλε ο πρωην της: μπορεί πράγματι να πρόκειται για καραγκιόζη που παίρνει θάρρος από μόνος του και νομίζει ότι η πρωην του ανήκει (βέβαια η λέξη στο τέλος του μηνύματος «τελικά» μου κάνει σαν να προϋπήρχε επικοινωνία και υπόσχεση συνάντησης). Θα εστιάσω περισσότερο στην αντίδραση της συντρόφου σου. Δεν έδειξε καμία ενσυναισθηση προς το σοκ σου. Όχι μόνο αυτό, αλλά σου απάντησε και επιθετικά «άντε παρατα με» και κατόπιν τράπηκε σε φυγή (μπορούσε να σου πει κάτι τύπου «καταλαβαίνω ότι ανησυχείς και αναρωτιέσαι, ο ανθρωπος είναι αλλοπαρμένος, θα του στείλω μήνυμα τώρα δεν επιθυμώ επικοινωνία» ή να σου έλεγε «μην ανησυχείς, θα το συζητήσουμε μετά την δουλειά». Ήταν παντελώς απούσα/αμέτοχη στο δικό σου σοκ/συναίσθημα. Αυτό δεν μου αρέσει.
Και εγώ στη συμπεριφορά της θα εστίαζα. Δηλώνει κάποια ενοχή...
Ακριβώς.