6.8.2018 | 02:30
Δεν θα σε ξεχάσω...
Σήμερα "έφυγε" από τη ζωή η γιαγιά μου και μαμά του μπαμπά μου. Ήταν 90 χρονών. Εδώ και 12 χρόνια η μαμά μου ήταν η φροντίστρια της! Τα 10 τελευταία χρόνια, η μαμά μου τάιζε τη γιαγιά μου στο στόμα, την έκανα μπάνιο, την πήγαινε στην τουαλέτα και της έβαζε pampers. Η γιαγιά είχε αλτσχάιμερ και δεν καταλάβαινε. Δεν μπορούσε να πάει ούτε στην τουαλέτα. Αν η γιαγιά μου χρωστούσε ένα ευχαριστώ, θα ήταν στη μαμά μου. Της στάθηκε καλύτερα και από κόρη. Είμαι περήφανη που είμαι κόρη αυτής της γυναίκας, η οποία μια ζωή βάζει τους πάντες πιο πάνω από εκείνη. ΤΗΝ ΑΓΑΠΩ! Αγαπώ όμως και τη γιαγιά μου γιατί ήταν ένας ΚΑΛΟΣ άνθρωπος. Δεν είχε κακία μέσα της και δεν υπήρξε κουτσομπόλα. Έχω το κομπολόι της. Έπαιζε με αυτό και νόμιζε ότι έπλεκε. Αύριο θα της πω το τελευταίο αντίο. Της χρωστάω ένα ευχαριστώ που μου έδωσε το δώρο της ζωής και της δίνω την υπόσχεσή μου ότι θα αρχίσω να ζω και να με αγαπώ. Ζούμε ΤΥΧΑΙΑ, η ζωή είναι το ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΟ ΔΩΡΟ, ο ΘΑΝΑΤΟΣ είναι εύκολος, η ΖΩΉ σκληρή και δύσκολη. Έχω κάνει πολλές φορές κακό στον εαυτό μου. Τώρα ξέρω πως πρέπει να ζω για μένα μόνο! Γιαγιά σε ευχαριστώ!!!
0