ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλησπερα σε ολους σας. Να που τελικα,βρεθηκα να εξομολογουμαι εγω και οχι να διαβαζω ή να σχολιαζω. Παρακαλω ομως, σχολια που εχουν να δωσουν και να πουν κατι. Οχι ανοητα,αστοχα..και γενικοτερα δε γουσταρω τις στερημμενες ή τους παπαρες που σχολιαζουν την ωρα που τα λογια τους δεν κανουν πρωτα βολτα απο το κεφαλι τους. Μπολικη εισαγωγη..Ειμαι δεκαεφταρης και σεξουαλικα προτιμω τους αντρες. Προσφατα,κανα δυο φορες εχω βγει με τη παρεα του αδελφου μου(19~20). Ξεχωριζει τοσο ενα ατομο στους φιλους του. Δεν θα πω τη κοινη ανοητη ατακα 'τα'χει ολα'...ομως, παρ'ολο που ειναι 19, αποπνεει ωριμοτητα και ταυτοχρονα χιουμορ! Καλως ή κακως με θελουν ΠΑΙΔΑΡΟΙ, αυτος δεν ειναι τοσο(οχι οτι ειναι ασχημος,ουτε καν!), τι δε θα'δινα ομως να τον ε παρω αγκαλια! Δεν ειμαι ενθουσιασμενος και το γνωριζω γιατι ξερω τον εαυτο μου καλα! Καθε φορα που θα τον δω,χανω τη γη κατω απο τα ποδια μου. Νιωθω νοσταλγια να τον αγγιξω,να τον φιλησω, να του πω πραγματα, να τον φροντισω..τοσα πολλα! Το θεμα ειναι πως ΔΟΞΑ ΤΟ ΘΕΟ με αντιμετωπιζει πολυ φιλικα και απο οτι εμαθα ειναι ενθουσιασμενος με το χαρακτηρα και το στυλακι μου. Δεν με βλεπει αλλιως..για την ωρα τουλαχιστον. Δεν γουσταρω να προσποιηθω,θελω τωρα να τον χαιδεψω και να του ψιθυρισω,αλλα θα το κανω το δηθεν,δν εχω αλλη επιλογη. Εχω μαθει κιολας να κανουν τις πρωτες κινησεις,οποτε μαλλον θα φαω σκατα!Ετσι για να τα βγαλω απο μεσα μου. Γιατι λιγο η ζεστη,λιγο η αυπνια,λιγο η σκεψη του.. Ε, καπου να μιλησω!