ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κλαίω κάθε μέρα. Έχω να φάω κανονικό φαγητό από την Κυριακή γιατί απλά δεν έχω διάθεση να φάω. Ήρθα σ'αυτή τη γαμημένη δουλειά με καλές συστάσεις από γνωστούς μου και γνωστούς τους. Όλοι έλεγαν ότι είναι πολύ ικανοποιημένοι. Εγώ? Αντί να μαθαίνω πράγματα σχετικά με την επιστήμη μου είμαι κάτι παραπάνω από εργάτης. Σπρώχνω προϊόντα, βάζω ετικέτες και παρατηρώ μην τυχόν έχουν κάποια ατέλεια. Όχι, δεν αντιμετωπίζομαι μόνο εγώ έτσι. Απλά υπάρχει η μη οργάνωση του όποιος μπορεί τα κάνει όλα και συμφέρει. Και το είχα διαίσθηση ότι επειδή είναι μεγάλη επιχείρηση θα είναι πιο απρόσωπα τα πράγματα και έλεγα μηπως πάω σε κάτι πιο μικρό να είμαι χρήσιμη και να με εκτιμήσουν. Αλλά όχι, έφαγα εμμονή να πάω εκεί. Και τώρα μετράω μέρες μέχρι να τελειώνω και σκέφτομαι τρόπους και δικαιολογίες να λείψω όσο μπορώ. 57 εργάσιμες μέρες ακόμα. Προφανώς δεν πληρώνομαι γιατί υποτίθεται κάνω πρακτική τρομάρα μου..