ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ένα παιδί και εγώ όταν συναντιόμαστε μιλάμε αρκετά... Με κάνει να γελάω και γενικά περνάμε καλά. Τίποτα το ερωτικό (από εμένα τουλάχιστον). Οι φίλοι του πετάνε συνεχώς υπονοούμενα για εμάς τους δύο... Βασικά δεν είναι καν υπονοούμενα. Λένε ξεκάθαρα ότι πρέπει να είμαστε και διάφορες τέτοιες βλακείες. Όταν τους ζητάω να σταματήσουν, μου λένε ότι φαίνεται πως ταιριάζουμε και ότι αυτός συνέχεια για εμένα μιλάει. Αυτός από την άλλη, απλά χαμογελάει σαν χαζοχαρούμενο και τους λέει, για πλάκα, ότι θα τους χτυπήσει. Και φυσικά δεν κάνει ποτέ τίποτα. Βέβαια εκτός από αυτά, τον έχω πετύχει και εγώ και οι φίλες μου να με κοιτάει. Αλλά πραγματικά λόγω των φίλων του, αισθάνομαι άβολα μέχρι και να του μιλάω γιατί πάντα σχολιάζουν. Εσείς τι λέτε; Του αρέσω; Γι'αυτό κάνουν έτσι; Και πως να τους πείσω να σταματήσουν με τα υπονοούμενα;