ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

προσπαθω απλως να τους δωσω μικρες δοσεις χαρας, γιατι τους εχω ταλαιπωρησει και απογοητευσει πολυ τα τελευταια χρονια. Αν δεν τους πω οτι τους αγαπω τωρα που τους εχω κοντα μου κι αν δεν αναγνωρισω οτι εκαναν αυτο που θεωρουσαν καλυτερο για μενα, ποτε θα το κανω, οταν τους χασω και θα ειναι πια αργα; Το προβλημα το ειχα εγω και οχι η οικογενεια μου, και ο αδερφος μου στην ιδια οικογενεια μεγαλωσε αλλα τελειωσε τη σχολη του, επιασε δουλεια και δεν εχει ψυχολογικα και μαλακιες. Μπορει να φταινε σε καποια πραγματα, αλλα αυτο ισχυε μεχρι τα 18 μου, που εφυγα απο το σπιτι και έγινα κύριος της μοίρας μου κι απ' ότι φάνηκε...τα σκάτωσα...