ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εβγαινα με καποιον δυο μηνες. Στην αρχη ηταν πολυ ενθουσιασμενος κ σταδιακα αρχισε να του περναει κ εγινε πιο απομακρος. Τον ρωτησα αν κατι αλλαξε κ δεν το παραδεχτηκε. Αποφασισα να το ληξω γιατι ειμαι της γνωμης οτι αν κατι απο την αρχη δεν προχωραει καλα, δεν εχει προοπτικη. Με πειραξε πολυ ομως γιατι μου αρεσε κ ειχα αρχισει να τον ερωτευομαι. Τωρα εχουν περασει μερικες βδομαδες κ τον σκεφτομαι ακομα.. Σκεφτομαι πως ισως εφταιγα εγω γιατι παραιτηθηκα ευκολα, ισως επρεπε να προσπαθησω να ξανακερδισω τον ενθουσιασμο του, να ερθω πιο κοντα του, να τον κερδισω με το χαρακτηρα μου, να κανω υπομονη...Δεν αντεχω αλλη μοναξια.. Ειμαι 30+ κ εχω μεινει μονη κ απο φιλες γιατι ολες εχουν παντρευτει. Απο την αλλη αν κατι δεν ειναι αμοιβαιο, σηκωνομαι κ φευγω.. Δεν ξερω αν κανω καλα.