ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

αντιμετωπισω. Τον παιρνω με το καλο, τον παιρνω με το αγριο...με κοιταει με το ιδιο ημιαπαθες ημιειρωνικο βλεμμα του στυλ "δεν περνανε σε μενα αυτα"...Και καλα αν ηταν μια φορα, αλλα οταν ειναι παντα, σε καθε περισταση...δεν παλευεται αυτη η συμπεριφορα...και μετα του λεω "αν θες να σταματησω να σε ενοχλω με την παρουσια μου, πες το, μπορω να το κανω"...αλλα φυσικα δεν εχω την απαιτηση να μου απαντησει...δεν ασχολειται με τετοια πραγματα...Πιστευω οτι δε με παιρνει ποτε στα σοβαρα, μα ποτε ομως. Μαλλον πρεπει να το παρω αποφαση και να φυγω. Με εναν ανθρωπο που ποτε δε δινει σημασια στα λογια σου κι οταν τον ρωτας ποτε δεν απανταει, μπορεις να ζησεις μονο μεχρι τη μερα που δε θα δινεις κι εσυ σημασια σε αυτο που εχει να σου πει.