Σου μιλάει ετσι και στεναχωριέσαι που δεν μιλάτε? Ευτυχισμένη να είσαι! Και μην επιτρέπεις σε κανέναν να σ μιλάει έτσι,οποίος και να είναι! Με ποιο δικαίωμα ??Και επίσης όταν κάποιος σ λέει οτι όχι δεν θέλει μην τον πριζεις τον άνθρωπο συνέχεια( γενικά)
29.8.2014 | 12:23
Δεν ξερω τι να κάνω...
Ειμαστε μαζι 2 χρονια, πρόσφατα αρραβωνιαστήκαμε..Ειναι πολυ καλος γενικότερα και μ'αγαπαει, εχει όμως ένα τεραστιο ελάττωμα, που θα δείτε παρακάτω..Ψαχνουμε να βρουμε σπίτι να μείνουμε μαζι. Στην τιμή που θέλουμε και με αυτα που ζητάμε δεν υπάρχει κάτι. Σε μια συζήτηση που έκανα με μια γνωστή της μάνας του, μου είπε ότι εχει διαμερισματα και μάλιστα οπως τα θέλουμε και θα μας κάνει και καλή τιμή..Οταν του το ειπα πριν καιρό, αυτος αρνήθηκε γιατί λεει οτι θα ειναι σαν να ειναι με τη μάνα του στην ιδια πολυκατοικια.Πήγα σπίτι του πριν 2 μέρες. Τον πέτυχα να μαγειρεύει. Δεν ηταν πολύ καλά, τον ρώτησα τι έχει και απαντησε ότι δεν εχει τίποτα. Ξεκινησα να κάνω μικροδουλειες, ενω παραλληλα με ήρεμο τόνο, του έλεγα ότι καλό θα ηταν να παμε να δουμε και το διαμερισμα αυτης της κυρίας γιατι πραγματικα ειναι αυτο που ψαχνουμε. "Οχι" λεει. "Μα ειναι ετσι, οπως το θέλουμε". "Όχι" ξαναλέει, πιο νευριασμένος. "Ναι, ρε παιδι μου, αλλά δεν προκειται να βρουμε τίποτα". "Ειπα όχι, οταν θα λέω όχι, θα το βουλώνεις" ξαναλέει και μετα αρχισε να φωνάζει, να με διαολοστελνει, να με μειώνει και όσο προσπαθουσα να τον ηρεμήσω και να του εξήγησω ότι δεν εγινε και τίποτα, τόσο πιο πολυ φώναζε. Στο τέλος, με πεταξε έξω από το σπίτι του λες και ειμαι κανενα call girl..Εγω ξαναχτύπησα την πόρτα και του λεω "θες να μου ζητήσεις συγνώμη και να το ξεχασουμε?" και αρχισε να με βριζει ξανά, ότι εγω πρεπει να του ζητήσω συγνώμη που επεμενα."Προσπαθουσα να κανουμε διαλογο" του λέω..Και αρχισε να με μειώνει, οτι ειμαι βουρλο και οτι δεν ξερω να κάνω διαλογο..Πραγματικα, εκανε σαν δαιμονισμένος...Σηκώθηκα και έφυγα, καταλαβα ότι δεν εχει σημασια να επιμένω. Απο τότε δεν έχουμε μιλήσει.Εχει ξαναφερθει έτσι στο παρελθον, για αστειους λόγους (πχ.γιατι δεν του βρηκα πορτοκάλια και του έφερα κουτί χυμό πορτοκάλι!!)..Μέχρι τωρα έμενα εκει, έκλαιγα μέχρι σκασμου από τη στενοχώρια μου και στο τελος αυτος ηρεμουσε και συνεχιζαμε...ή τον άφηνα και έκανα μετα εγω κίνηση να τα ξαναβρουμε ΠΑΝΤΑΔεν μπορώ όμως να το κάνω αυτο συνέχεια..Να με μειώνει και να μου φερεται σαν σκουπίδι για ηλίθιους λόγους..Δηλαδη, για κάποιο σοβαρό λόγο θα με σκοτώσει? Έτσι φωνάζει σε όλους τους δικους του..Εκτος απο τους φίλους του, που ακομα κι αν τον εκμεταλλευονται, κάνει μόκο, τα καταπίνει και χαλιέται μόνος του..Είμαι αποφασισμένη να μην επικοινωνήσω μαζί του..Όμως φοβάμαι μήπως δεν το κάνει ουτε αυτός..Δεν ξερω τι να κάνω, ειλικρινά...Συγνώμη αν σας κουρασα αλλα ειμαι πολυ στενοχωρημένη και δεν μπορώ να δεχτώ ότι για εναν τετοιο λόγο δεν μιλιομαστε...
1