ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Διαβασα μια εξομολογηση μιας κοπελας που ελεγε πως ειναι ερωτευμενη με τον ξαδερφο της. Η δικη μου εξομολογηση δεν εχει καμια σχεση με αυτης της κοπελας, απλα ταυτιστηκα ως προς τον τροπο που η κοπελα περιεγραφε τι νιωθει γι αυτον. Ταυτιστηκα ως προς το οτι κ κεινη οπως κ γω δεν μπορει να εξηγησει τι ειναι αυτο που νιωθει για τον συγκεκριμενο ανθρωπο. Εμενα βεβαια αυτος ο ανθρωπος για τον οποιο δεν μπορω να καταλαβω τι νιωθω δεν ειναι ξαδεφος μου, αλλα φιλος μου.Η αληθεια ειναι οτι απ την πρωτη στιγμη που τον γνωρισα μου εκανε εντυπωση η ευγενεια του κ γενικα οσο περνουσε ο καιρος τον συμπαθουσα ολο κ περισσοτερο. Ειναι καλο παιδι, εχει τροπους, ειναι γενναιοδωρος με τους φιλους του κ οσους αγαπαει κ γενικα εχει πολλα στοιχεια που εμενα μ αρεσουν. Καθε φορα που ειμαστε στην ιδια παρεα νιωθω μια αναστατωση, μια αμηχανια. ΟΙ περισσοτεροι λογικα τωρα σκεφτεστε οτι τον γουσταρω, ομως η αληθεια ειναι οτι δεν εχω φανταστει ποτε να κανω σεξ μαζι του. Γενικα νιωθω αυτο ακριβως που περιγραφει η αλλη κοπελα στην εξομολογηση της : θα ηθελα να κατσω αγκαλια μαζι του κ να φιλιομαστε, αλλα γενικα δεν ξερω, δεν μας εχω σκεφτει ποτε να κανουμε σεξ. Κ ακομα κ αν το εχω σκεφτει φευγαλεα, δεν ειναι το πρωτο πραγμα που με νοιαζει. Πως γινεται αυτο? Εφοσον θελω να τον φιλησω, σημαινει οτι με ελκυει ερωτικα, ομως γιατι δεν σκεφτομαι το σεξ μαζι του? Αλλα απ την αλλη, αν τον βλεπω φιλικα, τοτε πως δικαιολογειται αυτη η αναστατωση που νιωθω οταν τον βλεπω? Κατα τ αλλα τον σκεφτομαι πολυ συχνα μεσα στη μερα κ γενικα μου λειπει οταν δεν τον βλεπω. Ομως υπαρχουν κ φορες που σκεφτομαι θετικα το ενδεχομενο να βρω καποιον αλλον(επειδη ο συγκεκριμενος ξεχασα να αναφερω οτι ειναι σε σχεση), δηλαδη δεν νιωθω κολλημενη μ αυτον. Τι γινεται ρε παιδια? Τι μου συμβαινει? Μπερδεμα.