ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Άλλαξε η ένδειξη στη σελίδα του αεροδρομίου της Αθήνας. "Αναχώρησε". Αναχώρησες. Παραμονή πρωτοχρονιάς για το νέο σου ξεκίνημα. Κι εγώ έκλεισα τη σελίδα που αναίτια παρακολουθούσα. Λες και έχει καποιο νόημα. Λες και θα άλλαζε κάτι. Ασυναίσθητα κατέβηκα πήρα το αμάξι και πήγα στη θάλασσα. Έχει άγριο αέρα στο νησί σήμερα. Βγήκα απ' το αυτοκίνητο και άναψα ένα τσιγάρο. Τα κύματα έσκαγαν μπροστά μου. Σήκωσα τα μάτια μου στον ουρανό και για λίγα δευτερόλεπτα μακριά από όλους δεν κρατήθηκα. Ναι, τα άφησα να τρέξουν για να εκτονωθεί η ένταση μέσα μου. Απόψε θα μηδενίσουν τα ρολόγια και σε όλο τον πλανήτη άνθρωποι θα φιλιούνται και θα αγκαλιάζονται, με παρέες, οικογένειες, σε αγκαλιές, χαμογελαστοί. Άλλοι λίγο μεθυσμένοι, άλλοι απλως ευτυχισμένοι. Κι εσύ θα είσαι ήδη εκεί. Και για τους επόμενους έξι μήνες εκεί. Καμιά φορά νιώθουμε κάτι τόσο δυνατό για κάποιον και μας γεμίζει τόσο που δεν έχει σημασία αν κι ο άλλος νιωθει το ίδιο. Αλλά γιατί διάλεξες τέτοια μέρα για να φύγεις; Στις 12.00 που θα λάμψουν οι ουρανοί απ τα βεγγαλικά πάνω απ΄το κεφάλι σου στη Βρετανική πρωτεύουσα ψάξε λίγο μες στο πλήθος. Μπορεί να είμαι κάπου εκεί. Γιατί ποτέ δε θα είμαι έτοιμος να σε αφήσω. Καλή Χρονιά σε όλους.