ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αύριο όλο και περισσότερο σκοτεινό.Σήμερα αβέβαιοκαι χθες θλιμμένο.Στους πίνακες της τέχνης που δεν άντεχες να κοιτάζειςστα μουσικά κομμάτια που δεν είχαν κάτι να ακούσεις.Στις ιστορίες των τοίχων, που αδιάφορα προσπέρασεςκαι στις φωτιές που άναβαν μέσα σου, μονάχα την ώρα της σεξουαλικής σου έξαρσης.Στην μοναδικότητα του εαυτού σουκαι στην πληρότητα του εγώ σου.Στον ωχαδερφισμό της κουλτούρας σουκαι τη μοιρολατρία της φυλής σου.Στις ρίζες που βαθιά μέσα σου φωνάζουν μα οι "ψείρες" βούλωσαν τ' αυτιά σου.Στα μαθήματά που πήρες, στο σχολείο, στο πανεπιστήμιο, στο στρατό,και στη δυσκολία αναγωγής τους στην πραγματική ζωή σου.Στην πέτρα και τη θηλιά που σφίγγει αργά μα σταθερά το λαιμό σου.Οικειοθελώς και βουβά επικηρυγμένος.Στα μάτια της Έλλης, και της Κέλλυ,στα πόδια της φόνισσας και της Μήδειας.Σε ό,τι άφησες για το τέλος, το δικό σου και των συντρόφων σου,ένας φόρος τιμής, κι ενός λεπτού σιγή.Ενός, όχι παραπάνω.Κι ύστερα, ύστερα πάρτυ με εκλεκτούς απόντες.