ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

της κοπελας με τιτλο «Από μικρή». Μου εκαναν εντυπωση λιγο τα σχολια. Ειμαι ένα χρονο μεγαλυτερη από την κοπελα , αλλα θυμαμαι τον εαυτο μου να βρισκεται σε αυτή τη φαση. Και θελω να πω καποιες σκεψεις –σχετικες/ασχετες- με αφορμη την προαναφερθεισα εξομολογηση. Αρχικα, να μιλησουμε για αυτή τη φαση που αμφισβητεις τη θρησκεια. Οι περισσοτεροι στην Ελλαδα μεγαλωσαμε σε μια οικογενεια που ασπαστηκε το χριστιανισμο. Καλως ,καλως δεν είναι δικη μου δουλεια να κρινω. Ισως αν ειχαμε γεννηθει όχι πολύ μακρια από εδώ, να ημασταν μουσουλμανοι. Προσωπικα δηλωνω χριστιανη πλεον και πιστευω. Και όταν λεω πιστευω, εννοω βαθεια μεσα μου. Εψαξα όμως και ειδα τι κανουμε και γιατι το κανουμε. Το κάθε μυστηριο τι αντιπροσωπευει, τι υποτιθεται πως γινεται μετα θανατον, γιατι εχουμε τα μνημοσυνα, γιατι δεν πρεπει να απελπιζομαστε στη ζωη μας και αλλα πολλα.Εψαξα ,εμαθα και συνεχιζω επισης την ιδια διαδικασια, αλλιως θα ημουν κι εγω ένα ακομα θυμα της αλαζονειας και της ουσιαστικης μικροτητας της φυσης μας. Απο την άλλη , αν ρωτησεις πχ τι είναι ο γαμος ;Ενας μεσος πχ χριστινος θα σου απαντησει, επισφραγισμα της αγαπης δυο ατομων. Η απαντηση κατά τη θρησκεια είναι άλλη και θα το αφησω να ψαχτειτε, οποιος εχει χαθει στην «αμαθεια» του. Δεν εχω σκοπο να ειρωνευτω, δεν εχω να κερδισω κατι· αυτό θα ηταν καθαρα αναγκη που θα απορρεε από αλλα συμπλεγματα που δεν είναι της παρουσης. Αλλα τελος παντων , εκει που θελω να καταληξω είναι, πως δεν εχει κανει ο καθενας την απαραιτητη δουλεια με τον εαυτο του και παρ'ολα αυτα βλεπετε τους νεους πλανεμενους και χαμενους στην αμαθεια τους ,χωρις αξιες και χωρις κανενα πιστευω ,να μεγαλωνουν σε έναν κοσμο μεσα στην απογοητευση και τη ματαιωση, σε περιβαλλοντα συχνα που δεν δεχονται την ψυχοσυναισθηματικη υποστηριξη που θα «επρεπε» και αντι να τους δειξετε δυο πραγματα ή να ακουσετε τι εχουν να πουν τους χλευαζετε ,πετατε και δυο φανφαρες ή δυο γνωμικα ζωης και τελος. Ε ο νεος, βλεπει απλα μια απορριψη και νιωθει ακομα πιο μονος και χαμενος. Γιατι, για μια φορα δεν ακουτε τι εχει να πει ο άλλος για να καταλαβετε; Γιατι ακουμε –και θα βαλω και τον εαυτο μου μεσα- απλα για να απαντησουμε και όχι για να καταλαβουμε; Όταν καποιος γινεται κυνικος, σκληρος , ακαμπτος και αλαζονικος κατι δειχνει. Κατι τον ποναει, καπου εχει βραχυκυκλωσει .Κατι παντως.Το να υποδεικνυεις, όμως , το λαθος χωρις να παρουσιαζεις μια άλλη διεξοδο ή τροπο αντιμετωπισης δεν είναι καθολου χρησιμο. Και πιστευω πως μπορειτε να σκεφτειτε απειρα παραδειγματα που το επιβεβαιωνουν. Προσωπικα, από την εξομολογηση της κοπελας , δεν ενιωθα να είναι βαθεια μεσα της μισαλλοδοξη αναφορικα πχ με τους χριστιανους, παρα θυμηθηκα τον εαυτο μου και τα απανωτα σοκ που παθαινα όταν εσπασε η φουσκα μου και επρεπε να αναθεωρησω ακομα και τους λογους για τους οποιους ζω. Τι κανω και γιατι και πως το κανω .Και να μπορω να υποστηριξω με επιχειρηματα και όχι με παθος και παθη τα πιστευω μου, όχι γιατι θα το ειχα αναγκη, αλλα γιατι ως ενηλικες πρεπει για καποιο γαμημενο λογο να απολογουμαστε για τα παντα.Κατανοω αυτό που λετε πως ειμαστε «ανωριμοι» και μας λειπει η εμπειρια ζωης.Ναι, εχετε δικιο οσο μεγαλωνω και ωριμαζω το βλεπω, αλλα ταυτοχρονα πια το κανετε να φαινεται και σαν μειονεκτημα. Προσπαθηστε , οποιος εχει νεους ανθρωπους γυρω του να τους στηριξετε όπως μπορειτε. Τα παντα εχουν καταληξει να μας φαινονται βουνο και ξερετε που καταληγουμε; Ειτε να γινουμε εντελως επιφανειακοι ,ειτε να προσπαθουμε να εξορθολογισουμε τα παντα και να αποτραβηχτουμε από συναισθηματα, αξιες και πιστευω γεγονοτα που μας οδηγουν στην απομονωση . Φοβομαστε ακομα και τα ιδια μας τα συναισθηματα.Και αυτό ισχυει για ολους. Κλεινοντας , λοιπον, ας ειμαστε πρωτα ΑΝΘΡΩΠΟΙ για τους αλλους και για τον εαυτο μας και μετα βαζουμε και τις άλλες μας ταμπελες . Εκει θα είναι και θα μας περιμενουν.