42 χρονών,"παιδί"... Ξεράθηκα εντελώς!
Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...
42 χρονών,"παιδί"... Ξεράθηκα εντελώς!
Συμφωνώ με balloon και να προσθέσω ότι την έχω πατήσει άσχημα από διαδικτυακή γνωριμία όταν βρισκόμουν σε παρόμοια φάση με σένα. Τον είχα εξειδανεικευσει τόσο πολύ (είχα ανάγκη να τον εξειδανικευσω) που όταν τελικά συναντήθηκαμε από κοντά η απογοήτευση ήταν τεράστια σε σημείο που δεν ήξερα από που να φύγω. Καμία σχέση μ'αυτο που είχα πλασει στην φαντασία μου. Συν ότι δεινοπαθησα για να τον ξεφορτωθώ μετά. Προσοχή λοιπόν, η απελπισία είναι κακός σύμβουλος.
Γι αυτό υπάρχουν οι φωτογραφίες, οι βιντεοκλήσεις,τα τηλέφωνα για να καταλάβεις στο περίπου τι παίζει....
Παιδι μπορούμε να πουμε κάποιον ευγενικά ή ως φιλοφρόνηση αν είναι ωραίος.
Όπως αντιστοίχως κάποια που είναι π.χ 55 ετών να την πουμε κουκλίτσα μου αν έχουμε σχεση μαζι της.
Αλλα αυτα ειναι πράγματα άγνωστα για σένα.