ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Νιώθω πολύ διαφορετική από τις παρέες μου. Σχεδόν σε όλα, από το που θέλουμε να πάμε να διασκεδάσουμε, μέχρι το που θα πάμε διακοπές του χρόνου το Καλοκαίρι (φέτος με αυτή την κατάσταση που επικρατεί στη χώρα μας, λίγο δύσκολο). Πολλοί θα πείτε, ότι οι διαφορές κάνουν μια παρέα πιο ωραία, και εντάξει, δεν είναι ωραίο να είστε όλοι ίδιοι. Συμφωνώ με αυτό, αλλά η δική μου κατάσταση είναι λίγο διαφορετική απ' αυτό..Με την μία παρέα κάτι βρίσκουμε, δεν υπάρχει τόσο θέμα, αλλά με την άλλη, είναι πολύ πιο διαφορετικά. Τι εννοώ; Θέλουν κλαμπ για χορό, θέλω μπαράκι για χαλαρό ποτό. Θέλουν κοσμικές ταβέρνες με δυνατή λαική μουσική, θέλω να αράξουμε σε ένα ρεμπετάδικο. Θέλω γαιδουρονήσια για κάμπινγκ, (μου είπαν να δούμε κάτι οικονομικό για διακοπές) θέλουν κοσμικά νησιά και ξενοδοχεία...Μπορεί αυτά που λέω να φανούν σε πολλούς ανοησίες, αλλά πιστέψτε με, τέτοια θέματα προκαλούν τεράστιους τσακωμούς, ειδικά όταν δεν έχεις άλλα άτομα σαν εσένα στην παρέα... Όταν εσύ θες να είσαι πιο χύμα, όταν Σαββατόβραδο πας με τζιν και T-shirt (άντε και λίγο μάσκαρα) ενώ αυτές βάζουν μάξι φούστες, έντονα κραγιόν, πλατφόρμες, και γενικά φέρονται σαν 10 χρόνια μεγαλύτερες...Τα πράγματα γίνονται ακόμη χειρότερα όταν εσύ ακούς χέβι μέταλ και αυτές Καρρά και Παντελίδη. Μπορεί πολλοί να με πείτε ξενέρωτη, αλλά ξενέρωτος για μένα είναι αυτός που δεν έχει άποψη και συμβιβάζεται με όλα. Και πιστέψτε με, όταν είναι κάποιος στην ηλικία μου (16 ετών) ψάχνει ακόμη τον εαυτό του, και όταν είναι με άτομα τέτοια και σε μέρη που σιχαίνεται, μπορεί και να τον χάσει..Τέλος, χωρίς να φανώ οπισθοδρομική και προκατελλειμένη, αρχίσουμε να ζούμε και λίγο την ηλικία μας ρε γαμώτο, χρόνια έχουμε μπροστά μας να βάλουμε κραγιόν, φούστες και να πάμε σε κλαμπ. Χάνουμε τα καλύτερα μας χρόνια προσπαθώντας να γίνουμε μεγαλύτεροι πριν την ώρα μας...