5.2.2014 | 00:31
διαμέσου
οθονών βλέπω εικόνες σου από κάποτε. όποτεόχι όμως από τότεεκεινες οι εικόνες μένουν στο μυαλό μου,σε ενα τυχαιο δωμάτιο και..ίσως και στο δικό σου το μυαλό. στο μυαλό που δεν εχουμε.σε μια μικρη φυσαλιδα που κρεμεται στο ταβανι πανω απ το κρεβατι μου, στη παλαμη σου, στο κενο, στο τέλος του δρόμου, στην αρχή της φωτιαςεικονεςμου λειπεις ομορφε ανθρωπεζουμε στην εποχη της εικονας
