ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Βλέπω ότι οι άνθρωποι αδυνατούν να καταλάβουν τις δυσκολίες των άλλων όταν πρόκειται για ανθρώπινες σχέσεις ενώ πάνω-κάτω -υποτίθεται-αντιμετωπίζουμε όλοι τα ίδια προβλήματα. Όταν πρόκειται για τους άλλους με πόση ευκολία εντοπίζουν το ''λάθος'' και στο επισημαίνουν. Η δική τους ζωή πάντα θα είναι ένα αδιέξοδο ενώ των άλλων πάντα εύκολες '' αν έκανες αυτό που σου λέω''. Αυτή είναι η φράση τους. Κι όταν τους λες ''εσύ κάνεις αυτά που προτείνεις;'' σου απαντάνε ότι τις δικές τους δυσκολίες δεν μπορείς να τις καταλάβεις εσύ. Επίσης αδυνατούν να αντιληφθούν τις δυσκολίες των άλλων. Αναφέρει κάποιος ότι δεν έχει φίλους και του λένε ''ε, πάρε κανα τηλέφωνο κι εσύ να προτείνεις σε κάποιον να βγείτε, μην τα περιμένεις όλα από τους άλλους, πάρε εσύ την πρωτοβουλία''. Μα αφού λέει ό άνθρωπος ότι δεν έχει φίλους, πού να τηλεφωνήσει, σε ένα τηλεφωνικό αριθμό στην τύχη; Το ''δεν έχω φίλους'' το μεταφράζουν σε ''βαριέμαι να βρεθώ με την παρέα μου''. Το ίδιο και για τις ερωτικές σχέσεις. Λέει ο άλλος/η ότι δεν έχει κι οι άλλι νομίζουν ότι είχε πρώην αλλά τώρα είναι μόνος/η. Ή προτείνουν επιστροφή σε πρώην. Μα όταν λες ότι δεν έχεις εννοείς ότι δεν έχεις. Πραγματικά οι άνθρωποι αδυνατούν να το καταλάβουν αυτό. Ακόμα ένα καλοκαίρι που το επιβεβαίωσα. Ή σου λένε ''βγες έξω και συνάντησε ανθρώπους και μίλα τους και κάνε παρέες, εμείς δηλαδή πώς με κάθε ευκαιρία γνωρίζουμε ανθρώπους;'' Και βγαίνεις έξω και βλέπεις ότι ο καθένας είναι με την παρέα του, δεν κοιτάνε παραδίπλα. Για να μην πω γι' αυτούς που ακόμα και παρέα να έχουν, το κάθε μέλος είναι απασχολημένο με το κινητό του. Και τυχαίνει και γνωρίζεις ας πούμε το άτομο που σου προτείνει να ''βγεις να κάνεις παρέες γιατί όλα είναι πανεύκολα κι η ίδια κάνει αμέσως παρέα''  και βλέπεις ότι πρόκειται για κάποια κυρία (ή κύριο) που είναι δεκαπέντε-είκοσι χρόνια παντρεμένοι, βγαίνουν σπάνια κι όταν τύχει και βγουν θα συναντήσουν κάποιο φιλικό τους ζευγάρι και τέλος. Άνθρωποι δηλαδή που δεν έχουν καμία επαφή με τη σύγχρονη κοινωνική πραγματικότητα γι' αυτό τα βλέπουν όλα εύκολα. Όσο για τους νέους ηλικιακά που ισχυρίζονται κι αυτοί ότι παρέες και έρωτα βρίσκεις όποτε θες αρκεί να είσαι ανοιχτός και διαθέσιμος και να κάνεις ό,τι κι οι άλλοι που βρίσκουν κι ότι αν δεν μπορείς να αντιγράψεις τις ενέργειες των άλλων που βρίσκουν εύκολα παρέα τότε εσύ φταις γιατί είσαι ανίκανος και σου αξίζει η απομόνωση κατά κάποιο τρόπο αφού δεν μπορείς να ξεκολλήσεις, βλέπεις με πόση αδιαφορία (ή δόλο) αντιμετωπίζουν τους μόνους ανθρώπους. Ειδικά όταν σου προτείνουν να κάνεις ό,τι κι οι άλλοι για να βρεις παρέα λες κι έχουμε όλοι τις ίδιες ευκαιρίες. Φέτος το καλοκαίρι το επιβεβαίωσα για ακόμα μια φορά το τι στ' αλήθεια εννοούν όταν λένε να κάνεις ό,τι κι οι άλλοι. Φέτος βγήκα λίγο παραπάνω. Και σε κάποιο χλιδάτο αλλά και σε πιο απλά μαγαζιά. Εννοούν να είσαι όμορφος ή όμορφη και να έχεις την οικονομική δυνατότητα να κερνάς, να πηγαίνεις από εδώ από εκεί, να χώνεσαι σε παρέες, γενικά να είσαι ένα άτομο χωρίς δυσκολίες και προβλήματα. Μόνο τότε υπάρχει περίπτωση να βρεις και φίλους κι έρωτα και οτιδήποτε. Ούτε σε παραλίες, ούτε στα πολύ ωραία σκαλάκια της Ασκληπιού (ένα παράδειγμα, βάλτε τα σκαλάκια της αρεσκείας σας) ούτε σε δραστηριότητες ούτε πουθενά. Η ερωτική γνωριμία (κάποιες φορές και η φιλική) θέλει ιδιαίτερη ατμόσφαιρα. Γι' αυτό πολλοί άνθρωποι μένουν μόνοι. Περνούν οι μέρες, οι μήνες, τα χρόνια κι αυτοί μόνοι. Όσο κι αν ψάχνουν, όσο κι αν το επιθυμούν. Δεν το λέω καν ως παράπονο, αλλά ως διαπίστωση, πλέον έχω φτάσει σε ένα σημείο που είμαι beyond παραπόνων ή λύπης, το βαρέθηκα κι αυτό. Κι επίσης κάποιοι άνθρωποι αναγκαστικά θα ζήσουν τον έρωτα όπως τους προσφέρεται από το άτομο που  επιθυμούν. Ακόμα και με μοίρασμα ή συμφωνώντας σε πράγματα που θέλει ο άλλος/η, γιατί είναι ο μόνος τρόπος να έχουν έρωτα στη ζωή τους. Αυτό φυσικά δεν μπορούν να το καταλάβουν όσοι άνθρωποι έχουν πολλές επιλογές στη ζωή τους, όσους τους διαλέγουν οι άλλοι κι είναι πάντα ποθητοί κι είναι ερωτεύσιμοι. Αυτές είναι οι διαπιστώσεις μου κι αυτό το καλοκαίρι.