ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι μια γυναίκα παντρεμένη πολλά χρόνια με έναν υπέροχο άνθρωπο. Μόνοι μας καταφέραμε και δημιουργήσαμε μια όμορφη οικογένεια. Καταφέραμε και σπουδάσαμε 2 παιδιά. Το πρόβλημα πάντα ήταν ο πατέρας μου. Σε οικονομικές δυσκολίες πάντα ήταν απών και τα έβγαζα πέρα μόνη μου με τον άντρα μου. Είχε κάποιες καταθεσεις αλλά δεν του ζήτησα ποτέ βοήθεια. Η αδερφή μου από την άλλη ζει σε έναν αποτυχημένο γάμο. Ο άντρας της την χτυπάει. Την στήριξα πολλές φορές ψυχολογικά. Οικονομικά την στήριζε ο πατέρας μου. Όταν ήρθε η ώρα να μοιραστεί η μικρή περιουσία του πατέρα μου, εκείνη ήθελε τις καταθέσεις. Εγώ δεν έφερα αντίρρηση. Εμένα μου έταξαν το οικοπεδακι που είναι το πατρικό μας. Ο δεύτερος γιος μου έχει το όνομα του πατέρα μου και έλεγε συνέχεια ότι θα το γράψει σε εκείνον. Σε όλο το διάστημα που είμαι παντρεμένη του πήγαινα μέρα παρά μέρα φαγητό αφιλοκερδώς αφού ήταν ένας ανήμπορος ανθρωπος με προβλήματα υγείας. Τον έτρεχα στα νοσοκομεια. Νόμιζα ότι ήταν καλος άνθρωπος. Πέθανε πριν δύο μήνες και την κηδεία την ανέλαβε οικονομικά ο σύζυγος μου. Τα έξοδα κηδείας που δίνουν θεωρήσαμε δίκαιο με τον σύζυγό να τα πάρει η αδερφή μου γιατί, αφού πέθανε ο πατέρας μου, δεν θα ξαναεχει οικονομική στήριξη από εκείνον. Όλα καλά μέχρι που πριν λίγες μέρες μάθαμε ότι 1 μήνα πριν πεθάνει έγραψε το οικόπεδο στην αδερφή μου! Εκει ήταν που τα έχασα. Μα γιατί τέτοια κοροϊδία; Η αδερφή μου και ο άντρας της έρχονταν μόνο για να ζητήσουν λεφτα. Εγώ του πήγαινα φαγητό και πλήρωνα τις βενζίνες πηγαινε- Έλα μέρα παρά μερα. Γιατί μου το ξεπλήρωσε με αυτό τον άσχημο τρόπο;