4.2.2014 | 03:12
Διατροφικη διαταραχη
Πως ειναι δυνατον ενα ατομο που μεγαλωσε μεσα στο bullying και τις προσβολες για τα οχι-και-τοσο-εξωφρενικα παραπανω κιλα του να πει οχι στον πειρασμο της υπερβολικης διαιτας?Οταν το κοινωνικο συνολο σ εχει αντιμετωπισει σαν κατι "αστειο" και λιπαρο,οταν εχεις αναγκαστει να αποδεχτεις οτι δεν εισαι ενας εκπροσωπος του φυλου σου,οτι με τον να γδυνεσαι θα προκαλεσεις μαλλον αηδια παρα διεγερση,και μετα βλεπεις οτι τελικα εχεις τον ελεγχο και ξεπερνας την εξαρτηση σου απ το φαι.Πως να πεις οχι στον πειρασμο να χασεις 2-3-5 κιλα ακομα,για να τους κανεις να ανησυχησουν,να συνεχισουν να σου λενε αυτα τα "φαε και λιγο","εσυ σιγουρα χωρας","εσενα που εισαι πολυ αδυνατη σιγουρα θα σου παει" κτλ που ειναι σαν ηχητικα νερα του Ιορδανη (δεν ηξερα πως αλλιως να το θεσω) για εναν ανθρωπο που εχει μαθει να τον ταπεινωνουν για την αδυναμια του στο φαι?Πως να αντισταθεις στην επιθυμια να αποδειξεις" πραγματα σε ανθρωπους,για το ποση εγκρατεια μπορεις να δειξεις?