ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ερωτεύεσαι και αυτή που ερωτεύεσαι δεν μπορείς να την έχεις..το θάβεις μέσα σου βαθειά.και δεν το ομολογείς σε κανέναν.ούτε κάν σε εσένα.αποφασίζεις να προχωρήσεις και να μην κοιτάς πίσω παρά μόνο κάποιες σπάνιες κρυφές στιγμές που θές να κοιτάξεις για να δείς οτι αυτό που φυλάς μέσα σου είναι εκεί.συνειδητοποιείς πως μόνο οταν κοιτάς εκεί νιώθεις πλήρης.....το φυλάς και το προσέχεις σαν κάτι τόσο πολύτιμο που ακόμη και αν αυτό σου προκαλεί πόνο εσυ και πάλι το προσπερνάς..βλέπεις αυτόν τον άνθρωπο να τον χαίρονται άλλοι και πάλι σφίγγεις τα δόντια και λές θα προχωρήσω.και το κάνεις.και όλα πάνε καλά.κάνεις σχέσεις αγαπάς δίνεσαι κάνεις θυσίες αλλά...αλλά λείπει αυτο το κάτι..αλλά δίπλα σου δεν έχεις αυτό που κάνει την καρδιά σου να χτυπάει γρήγορα..αυτό που και μόνο όταν το σκέφτεσαι νιώθεις αυτό το ρίγος μέσα σου..μέχρι που θα έρθει μια στιγμή που θα νιώσεις οτι πνίγεσαι τελικά...θα συνειδητοποιήσεις οτι βιάστηκες να προχωρήσεις.οτι με όποιον άνθρωπο και να είσαι εσύ αγωνιάς για αυτό που ερωτεύτηκες..και τελικά αποφασίζεις να μείνεις μόνη/ος για να μην ταλαιπωρείς κανέναν.....παρά μόνο τον ίδιο σου τον εαυτό.μέχρι να μήν μπορεί να σε αντέξει ούτε αυτός.....