ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πάντα γούσταρα έναν φίλο του αγοριού μου. Δεν ήταν κολλητός του, αλλά καλός φίλος του. Πάντα υπήρχε μια χημεία που δεν μπορούσα να προσδιορίσω. Απλά υπήρχε. Φυσικά δεν έκανα τίποτα, ούτε έδειξα κάτι γιατί θα ήταν τρομερά λάθος. Τώρα που χώρισα, λοιπόν, και δεν σκέφτομαι ούτε στιγμή την χαμένη μου (2 χρόνων) σχέση, το μόνο που σκέφτομαι είναι να πάω να τον βρω. Για οικονομικούς λόγους βρίσκεται σε άλλη χώρα. Θέλω να κλείσω αεροπορικά, να εμφανιστώ μπροστά του και να του πω ΗΡΘΑ! Ξέρω ότι και από την πλευρά του υπάρχει κάτι, ο ίδιος το έδειξε λίγο περισσότερο από ότι εγώ, απλά υποθέτω ότι για τους ίδιους λόγους δεν μου το έκανε σαφές. Ξέρω, επίσης, ότι έχει σχέση με μια τρέλη τύπισσα η οποία δεν θα το είχε σε τίποτα να με σκοτώσει! Αλλά νιώθω ότι απλά είναι μαζί της από συνήθεια.. Σίγουρα υπάρχει και αγάπη, παρόλα αυτά σε μια συζήτηση που είχε με τον δικό μου πρώην, είπε πως νιώθει ότι χάνει τα χρόνια του μαζί της. Και τώρα εγώ δεν ξέρω τι να κάνω. Ξέρω ποιο είναι το σωστό και ποιο το λάθος και μπλα μπλα μπλα. Αλλά ίσως είναι η ώρα να σταματήσω να σκέφτομαι την ευτυχία (ή ίσως και δυστυχία;) των άλλων και να σκεφτώ πια τη δική μου. Όπως και να λήξει το πράγμα, εύχομαι να είσαι καλά εκεί που είσαι. Είναι πραγματικά θείο δώρο αυτό που διαθέτεις. Με κάνεις να νιώθω τέλεια, να είμαι ευτυχισμένη, ή τουλάχιστον με έκανες, όταν μιλούσαμε. Φιλάκια. Υ.Γ. Η όλη φάση μπορεί να θυμίζει αμερικανιά, αλλά τέτοιες πράξεις στην καθημερινή ζωή είναι πραγματικά μοναδικές για μένα.