ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Διογένη έχω δει αρκετά σχόλια σου για τους μόνους ότι αποφεύγουν τους μόνους και βλέπουν την μοναξιά ως κάτι αρνητικό. Ίσως λάθος κάνεις, οι άλλοι που δεν έχουν μείνει ποτέ μόνοι, που δεν είχαν ποτέ προβλήματα κοινωνικοποίησης ή ψυχολογικά, αυτοί αποφεύγουν γιατί δεν καταλαβαίνουν και φαντάζονται κουσούρια που δεν υπάρχουν. Μην συγκρίνεις τις γνωριμίες του ίντερνετ,ο κάθε ένας μπορεί να έχει ενδοιασμούς για δικούς του λόγους ή δείχνει απελπισμένος αλλά δεν είναι και τόσο ώστε να κινητοποιηθεί. Επίσης η μοναξιά συνηθίζεται. Πιο πολύ ευθύνεται αυτό παρά ότι οι ''μόνοι '' δεν θέλουν τους ''μόνους''. Επίσης οι μόνοι είναι συνήθως κλεισμένοι στο σπίτι τους και έξω μένουν οι υπόλοιποι, παίζει και αυτό ένα ρόλο. Σκέψου επίσης ότι εμείς οι εσωστρεφείς όλοι, που δεν είμαστε και πρότυπα αυτοπεποίθησης είναι δύσκολο για μας να προσεγγίσουμε κλειστούς ανθρώπους, εγώ το έχω προσπαθήσει με μια κοπέλα για φιλία, κοπέλα είμαι και εγώ, και έβλεπα τοίχο, ενώ οι δημοφιλείς και οι εξωστρεφείς ίσως έρθουν από μόνοι τους να σου πουν ένα γεια. Το ίδιο και στις ερωτικές σχέσεις. Απλώς επειδή είναι θέμα συμφερόντων καμιά φορά, αν είσαι απομονωμένος ίσως ψάξεις τον ''κοινωνικό και επιτυχημένο'' για να στρώσεις ο ίδιος, ίσως συμβαίνει , αλλά αυτό σχετίζεται με το τι θέλει κάθε άνθρωπος στη ζωή του τι είδους μοναξιά βιώνει. Και οι ''μόνοι'' δεν είναι ''πατάτες'', οι λόγοι που καταλήξαμε εκεί ή το επιλέξαμε και το πως το βιώνουμε σαν κατάσταση ή γεγονός διαφέρει, δεν κάνουμε χωριό όλοι μεταξύ μας. Με τα χρόνια και τις εμπειρίες αναθεωρούμε βέβαια αλλά μέχρι στιγμής αυτά πιστεύω.