ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είναι η πρωτη φορά που γράφω εδώ και τελευταία.Δεν μου δίνεις καμία ευκαιρία είναι άδικο.Δεν μ'αφηνεις να σου μιλήσω και αρνείσαι να καταλάβεις πως νιωθω για σενα.Απο την πρωτη μέρα που γνωριστηκάμε το ήξερα(θυμασαι τι σου ειχα πει?).Καταλαβαίνω πως ενιώσες πριν καποιές μερες τωρα το νιώθω και γω.Συγνώμη γι'αυτο.Δεν ξέρω τι παραπάνω πρέπει να κάνω αλήθεια.Δεν ξέρω αν πια είναι όλα ματαία.Δεν ξέρω αν όντως 'εφυγες' ή είσαι ακόμα 'εδώ'.Εγω να ξέρεις δεν εφύγα αλλα ο θυμός μου ήταν μεγαλύτερος εκείνη την περιόδο.Δεν καταλαβαίνω αλήθεια γιατι δεν αξίζουμε μια ευκαιρία...Μαλλόν έκανες αυτο που σου είπα και είδες οτι τα αρνητικά είναι περισσοτέρα απο τα θετικα..για μενα όμως ισχύει το αντίθετο.Το ξέρω οτι πρέπει να αγαπήσω τον ευατό μου,στην πορεία όμως αγαπήσα εσένα πιο πολύ και απο τον ίδιο μου τον εαυτό.Μπορώ να αγαπήσω και τους δυο μας ταυτοχρόνα,να το ξέρεις...το ξερεις οτι μαζί μπορουμε να φτιαξουμε τις ζωες μας όπως θέλουμε εμείς.Θα σε σκεφτόμαι συνέχεια και η ψυχή μου και τό σωμα μου θα είναι δίκα σου μέχρι να με απαλλάξεις εσύ ολοκληρωτικά...Αννα