ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πήγα στο γιατρό για πολλά και διάφορα που είχα αλλά πάντα τα ανέβαλα. Σήμερα ήταν η αιτία για κάποια εμφάνιση αίματος αλλά παράλληλα και κάποιων άλλων συμπτωμάτων που είχα τις τελευταίες ημέρες. Πέρασα μέσα στο ιατρείο και με ρωτάει τι έχω. Ξεκινάω και του λέω... του λέω πολλά. Με παρακολουθεί με προσοχή ενώ παράλληλα το βλέμμα του με το οποίο με κοιτάζει -μεν σοβαρό- φαίνεται (πώς να το πω;) σαν να κοιτάζει κάποια τρελή. Οι ερωτήσεις που μου έκανε ήταν λες και απευθυνόταν πάλι σε κάποια τρελή. Κάποια στιγμή του λέω για μία πληγη στο στόμα, τσέκαρε το στόμα, δεν μου είπε κάτι και αφού ετοιμαζόμουν να φύγω, τον ρωτάω τι είναι αυτό εφόσον έχει αργήσει να εμπουλωθεί (είμαι σίγουρη πως κατάλαβε ότι αυτό που σκεφτόμουν ήταν καρκίνος στόματος/λάρυγγα, σύμφωνα με όσα του έλεγα) και μου λεει (πάλι σαν να μιλούσε σε κάποια τρελή) "το έχεις δαγκώσει, φύγε τώρα". Μονο στον ψυχίατρο δεν με έστειλε.Ντάξει, δε λέω, έγινα ρεζίλι. Σχεδόν κάθε φορά που επισκέπτομαι γιατρό κάπως έτσι καταλήγει.Ο συγκεκριμένος γιατρός ήταν κάπου στα 60, φαινόταν έμπειρος και καλός στη δουλειά του. Αυτό το έχω παρατηρήσει σε αρκετούς 60άρηδες ιατρούς. Αλλά σε γιατρούς που έχω πάει οι οποίοι ήταν στα 35-40 δεν μου έμπνεεαν εμπιστοσύνη σε αυτά που έλεγαν ο τρόπος που τα έλεγαν κτλ και πάντα πήγαινα και σε δεύτερο γιατρό. Θυμάμαι παλαιότερα πρτιμούσα νέους σε ηλικία γιατί και καλά θα με καταλαβαινουν καλύτερα αλλά καμία σχέση.ΥΓ 1: Μου φαίνεται ότι η πληγή αρχίζει να εμπουλώνει. Περίεργο; Έπρεπε να πάω στο γιατρό για να γίνει; Αισθάνομαι τότε που ήμουν 10 χρονών και όταν ήμουν άρρωστη με πήγαιναν στο παιδίατρο και ως δια μαγείας γίνομουν περδίκι.ΥΓ 2: Κάπου είχα διαβάσει ότι ένας καλός γιατρός λέει καλά ψέματα. Νόμίζω ότι ισχύει γιατί έχει επίδραση στον ασθενή και τον κάνει να αισθάνεται καλύτερα ψυχολογικά με αποτέλεσμα να καλυτερεύσει και σωματικά. Σχεδόν όλα όσα μας συμβαίνουν στο σώμα μας είναι λόγω κακής ψυχολογίας.