8.2.2013 | 00:00
Το δώρο.
Εμείς χωρίσαμε. Και τώρα προχωράμε μπροστά χωρίς να κοιτάμε πίσω. Πάντα ήθελα να στο πω. Αλλά ποτέ δεν το έκανα. Είναι ασήμαντο για σένα... θυμάμαι εκείνες τις πρώτες μέρες μας, ήμαστε σπίτι σου και μου λες πως μου έχεις ένα δώρο, πας μέσα, γυρνάς με τα χεράκια σου πίσω στην πλάτη... μου χαμογελάς και μου δίνεις μια καινούργια οδοντόβουρτσα. Πίστεψε με... ήταν ότι καλύτερο έχεις κάνει. Ήταν σαν να χώρεσες χίλιες λέξεις σε μία πράξη. Δεν βγήκε ποτέ απο το στόμα σου η φράση "θέλω να είμαι μαζί σου", ίσως επειδή αυτή η κίνηση ήταν μαγική. Ήταν μαγική.Μαρία
