ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αφού τελείωσα με τη σχολή μου,έκανα κατευθειαν μεταπτυχιακό. Από δουλειά τιποτα στον ορίζοντα στο μεταξυ... Στη συνεχεια ,συνεχισα με διδακτορικο. Τελείωσα και μετα απο καποιους μηνες βρήκα επιτελους μια σχετικά καλη δουλεια, σε εταιρια ,με σχετικά καλο μισθο για τα δεδομενα. Ομως... Στη συνέχεια καταλαβα τι παίζει. Στη δουλεια μου χτυπάω στην καλύτερη 12ωρα, τις πιο πολλες φορες 14-15ωρα. Προσωπική ζωή δεν έχω εδώ και πολύ καιρό αφου δεν εχω χρόνο για τίποτα,ρεπό μονο τις Κυριακές τις οποίες παλι δουλειά πρεπει να βγάζω για την επόμενη μερα. Σπιτι-δουλεια,δουλεια-σπιτι λοιπον,αυτη ειναι η ζωή μου στα 29 μου χρόνια. Έχω κοιταξει μήπως βρω κάτι αλλο με πιο ελαστικό πρόγραμμα,αλλα δεν υπάρχουν καλές δουλειές πλέον κι αυτές που βρήκα εχουν πολυ χαμηλότερο μισθό και δεν αξίζει τον κοπο. Αλλά και σε αυτήν που ειμαι τώρα,ο μισθός δεν ανταποκρίνεται ούτε για πλάκα για την δουλειά που ριχνουμε ολοι μεσα εκεί μέσα. Στο εξωτερικο τουλαχιστον θα παίρναμε απο 4000 και πάνω! Αυτην ειναι λοιπόν η ζωη εδω πλέον; Ή ψωμολυσσας ή ψοφας στη δουλειά και σου μένει χρονος ισα-ισα για να φας ,να κάνεις ενα μπάνιο και να κοιμηθείς ωστε να εχεις ενα αξιοπρεπές εισοδημα; Έχω αηδιασει πλεον με αυτη τη χώρα και σκέφτομαι σοβαρά να φύγω πλεον. Δε σπουδασα τοσα χρόνια για να ζω ετσι! Αυτό πρεπει να κάνουμε όλοι μας και να αφήσουμε τα λαμόγια μόνα τους εδώ να κουρευονται! Τί καθομαστε πειτε μου! Να μην τους μείνει ουτε ένας να ξεζουμισουν!