ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

που δε μπορώ να χωνέψω είναι τα εξής:1) Πώς γίνεται κοπέλες στην ηλικία μου (είμαι 23) ή και ακόμα μικρότερες να γουστάρουν, τα πέφτουν στα πατώματα και να θέλουν - με περίσσεια άνεση - να κάνουν σχέση με 35αρηδες - 40ρηδες. (Εντάξει το 30 πλεον το έχουμε φάει στη μάπα και το έχουμε αποδεχτεί νομίζω). Και δεν εννοώ κοπέλες που θέλουν να φάνε τα λεφτά κάποιου. Όσο γοητευτικός και να είναι ένας άνθρωπος, και εγώ ας πούμε βλέπω - συναναστρέφομαι γυναίκες σε αντίστοιχη ηλικία, μπορεί κάποιες να τις θαυμάζω, αλλά ο εγκέφαλος μου δεν με ωθεί στο να θέλω να κάνω κάτι μαζί τους, αλλά με άτομα της ηλικίας μου.2) Αυτό περί ασφάλειας που θέλουν να έχουν οι κοπέλες σε μια σχέση και το τονίζουν τόσο πολύ ! Στην αρχή - μικρότερος όταν ήμουν - σκεφτόμουν ότι αναφέρεται σε σωματική. Λεω όμως...μπα. Αυτό είναι δουλειά της αστυνομίας για να την εξασφαλίσει σε κάποιον άνθρωπο και όχι κάποιου γκόμενου. Στη συνέχεια κατάλαβα ότι εννοείται η συναισθηματική. Και εδώ έχω δύο εύλογα ερωτήματα: α) Μια γυναίκα που δεν είναι σε σχέση τελεί υπό κλυδώνισμούς η ψυχοσυναισθηματική της ισορροπία; Δηλαδή η σχέση λειτουργεί σα "ναρκωτικό επιβίωσης" στη ζωή γενικά; β) Ένας άντρας δεν έχει ανάγκη τη συναισθηματική στήριξη και ασφάλεια; Γιατί ορίζεται (ή και προβάλλεται) μονόδρομα αυτή η ανάγκη από μέρους των γυναικών;Είπα να τα πω και εγώ αυτά μπας και διαφωτιστώ !!!! Γιατί δυστυχώς ανήκω στη κατηγορία που η επικοινωνία μου με το γυναικείο φύλο εκτός από απλά κοινωνική σε καλό επίπεδο, κατά τα άλλα δεεεεεεεε τσουλάει ανέκαθεν...