2.3.2018 | 21:45
Δυό νύχτες!!!
Την πιο μαγική νύχτα της ζωής μου,από την χειρότερη,τις χωρίζει μια δεκαετία.Τα'φερε έτσι η ζωή,που και οι δύο αυτές μέρες,ήταν βραδιές γενεθλίων μου.Όταν γιόρτασα τα πρώτα γενέθλιά μου μαζί σου,πίστεψα πως η ζωή μου χάρισε αυτό που μου χρώσταγε!Αυτό που ζούσαμε,ώρες-ώρες δεν ήξερα αν είναι αλήθεια ή το ονειρεύομαι...Τίποτα δεν αγάπησα περισσότερο από εσένα στη ζωή μου κι όπως κι αν ήρθαν τα πράγματα,θα'θελα να το ξέρεις.Από την αρχή γνώριζα τις δυσκολίες,αλλά αυτά που ένιωθα για σένα,ξεπερνούσαν τα όριά μου κι ένιωθα ότι μπορώ να παλέψω με όλα,φτάνει να σ'ειχα στο πλευρό μου.Όμως εσύ δεν ήσουν ποτέ στ'αλήθεια δίπλα μου,αλλά ούτε κι ήθελες να χάσεις όσα σου πρόσφερα,οπότε με είχες μόνιμα σ'ένα ατέλειωτο ναι μεν,αλλά...Μέχρι που ένα βράδυ στα γενέθλιά μου,είχαμε βγει να σε κεράσω κι εσύ με πήγες σε μαγαζί που ήξερες και χαριεντιζόσουν με "φίλους",αφήνοντάς με σαν το μαλάκα να σε περιμένω. Κι όταν σηκώθηκα και βγήκα έξω για να δείω τη δυσαρέσκείά μου,τους έφερες στο τραπέζι μας και μίλαγες για μένα λες και μου έκανες χάρη εκείνη τη βραδιά που ήσουν μαζί μου.Πως μπορεί να πίστεψες,ότι κατάπιε κι αυτή τη χολή η καρδιά μου,όπως κι ένα σωρό άλλες που μου σέρβιρες;Έτσι λοιπόν φτάσαμε στη δεύτερη νύχτα,που εγώ είπα τις αλήθειες και εσύ πήρες το δρόμο που ήδη βάδιζες,απλά εγώ δεν ήθελα ν'αποδεχθώ.Υ.Γ.Όσο κι αν φοβάσαι,εγώ πάντα θα περιμένω τον άνθρωπο που πίστεψα ότι είσαι.Δεν πιστεύω ότι έκανα σοβαρό λάθος...Παρακαλώ ν'αναρτηθεί