5.7.2016 | 01:45
Δυο σώματα
Έκλαψα πριν έρθεις, έγινε πανικός. Η όρεξη μου είχε πέσει. Είπα στον εαυτό μου: Πως θα με δεις έτσι; Θα ξενερώσεις. Επέμενες όμως να έρθεις να με δεις ακόμα και αν μένεις μακρυά. Ήρθες. Η αγκαλιά σου ήταν τόσο ζεστή και αληθινή. Μου είπες ότι είμαι όμορφη και γλυκιά. Αμέσως ήξερα πως είσαι διαφορετικός. Είχα συνηθίσει σε άλλα είδους πράγματα και όχι τόσο στην γλυκιά σου αύρα. Είχα μάθει πως για να με θέλει ένα αγόρι πρέπει να είμαι κάτι που δεν είμαι. Με εσένα όμως έγινε το ακριβώς αντίθετο. Ήμουν εγώ και χωρίς καμία προσπάθεια. Βγήκε το είναι μου. Ένας άνθρωπος με τόση αγάπη για τον κόσμο. Κάναμε έρωτα την ίδια νύχτα. Στα στενά της άψυχης Αθήνας. Ναι σου το είπα, γιατί πρώτη φορά το ένοιωσα. Σ'αγαπώ κι'ας είναι πρώτη μέρα. Και ήξερα πως δεν θα ξενέρωνες. Σε ξέρω καρδιά μου και σε θέλω. Είσαι υπέροχος. Τα μάτια σου είναι τόσο αληθινά, η καρδιά σου λάμπει στο πρόσωπο σου. Θα στο ξαναπώ: Σ'αγαπώ και ας είναι πρώτη μέρα. Σε έχω στην καρδιά μου και την γεμίζεις έρωτα και πάθος. Μην με ξεχάσεις. Δεν θέλω να φοβάμαι. Θέλω να σου γεμίσω την ζωή όσο καμία άλλη. Θέλω να με αγαπήσεις. Ψυχή μου δεν θέλω να σε χάσω. Εκεί που θα πάω μην με αφήσεις για άλλη. Δεν μπορώ να σου πω τι να κάνεις. Πανικοβάλλομαι. Κλαίω. Πονάω. Δεν θέλω να γίνω όπως παλιά. Θέλω να σε δω. Έχω ερωτευτεί την ψυχή σου. Δύο σώματα, μία ψυχή. Είσαι για μένα τόσο σημαντικός. Σε ευχαριστώ που υπάρχεις καρδιά μου. Καληνύχτα σου.