ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειναι δυσκολο να καταπιεις τα συναισθηματα σου.Ιδιαιτερα οταν ειναι τοσα πολλα. Το κακο που κανει ο ερωτας, να σου παρουσιαζει τον αλλο τελειο ειναι ολοφανερο,γι αυτο και χουν περασει τρια χρονια και ακομα να σε ξεχασω. Οταν ο αλλος σου φωναζει οτι δε σε θελει και εσυ βλεπεις μονο μερικες στιγμες εδιαφεροντος δεν ειναι καλο, δεν ειναι καλο γι εσενα το ξερεις το βλεπεις συμβιβαζεσαι- σα τα τσιγαρα που δεν θες να καπνισεις. Ηθελα να ξερα αν πραγματικα υπαρχουν ερωτευμενοι ανθρωποι εκει εξω..οσες σχεσεις ξερω παντα ο ενας αγαπαει πιο πολυ και παντα ο ενας κανει υποχωρησεις με φοβο μη χασει τον αλλο.Κυνηγησα τον ερωτα, τον κρατησα για λιγο στα χερια μου,τον αγκαλιασα τον φιλησα, ηταν ισως 2 ωρες. Δυο ωρες ηταν αρκετες για να καταλαβω πως γι εμενα ησουν μια προτεραιοτητα αλλα για εσενα ημουν μια επιλογη. Και καθομαι και κλαιγομαι ρε Ν. Κλαιγομαι σε στηλες εξομολογησεων γιατι ξερω οτι οτιδηποτε και να σου πω απο κοντα δεν θα τ αντεξεις. Δε θα αντεξεις το γεγονος πως γι εμενα ησουν αυτο το διαφορετικο που εψαχνα μεσα στην ομοιορφια των ολων. Ποσο ασχημο πραγμα ειναι ο ερωτας, ο κακος ερωτας, ο ανεκπληρωτος. Σε γεμιζει κενα.Και συ καθεσαι και περιμενεις και ελπιζεις μπας και σε θυμηθει και στειλει ενα μνμ να δει αν ζεις ή αν πεθανες..εστω στο φμπ..εστω και εκει. Θα ταν καλα.