19.1.2013 | 23:44
Δυσκολα τα πραγματα...
Γιατι μετα απο ενα υπεροχο βραδυ, γεματο τρελα, γελια και βολτες σε μια πολυ ομορφη πολη, να νιωθω ετσι; Τα συναισθηματα μου εγιναν ακριβως τα αντιθετα. Απολυτη μοναξια, ανησυχια και ενα απιστευτο κενο. Και οχι, δεν πρεπει να αρχισω να ερωτευομαι αυτον τον ανθρωπο.Γιατι να μη μπορω να χαλαρωσω;; Να θυμαμαι αυτες τις στιγμες και να γελαω. Και αντι να οδευω προς την καταθλιψη, να κανω κατι με τη ζωη μου για να γινει καλυτερη. Και φυσικα, να γεμισει απο τετοιες βραδιες...