2.10.2016 | 18:50
δυσκολεύομαι..
δύσκολο..παλεύω.. βάζω μπροστά τη λογική μου.. παλεύω..ήθελα να είσαι ελεύθερος και να κάνεις μια ελεύθερη επιλογή.. κι εσύ την έκανες κι έτσι έφυγα..δύσκολο να αποδεχτείς την ελευθερία του άλλου όταν σε απορρίπτει..παλεύω γι αυτό..να το αποδεχτώ.. να πνίξω τα παράπονά μου..και το καταφέρνω.. εξαφανίστηκα.. 4 μήνες.. δεν θα σε ξαναενοχλήσω ποτέ.. δεν θα με ξαναδείς ποτέ.θυμάσαι στο είχα πει.. μόνο αν θέλεις με χαρά και ελεύθερη θέληση να είσαι κοντά μου.. αν δεν θέλεις θα εξαφανιστώ και θα είναι σαν να μην με έχεις συναντήσει ποτέ..το θυμάσαι; το πίστευα τότε και τώρα το πιστεύω..δεν ήξερε πόσο δύσκολο είναι.. όμως είναι μονόδρομος..και θα τον βαδίσω μέχρι τέλους..και αν είμαι σπίτι και δακρύζω.. και σκέφτομαι.. και αγωνιώ και παρακαλώ για σένα..και κλαίω.. και γράφω για σένα..εσύ δεν θα το μάθεις ποτέ..