Πόσο ήθελα στα 19 μου να είχα δικό μου σπίτι. Σαν όνειρο μου φαίνεται. Είσαι πολύ πολύ τυχερή που οι γονείς σου μπορούν να σε στηρίξουν οικονομικά για να έχεις σπίτι δικό σου. Δεν πειράζει που χρωστάς μαθήματα, ακόμα και που είναι όλα τα μαθήματα. 1. Να πηγαίνεις στη σχολή, να παρακολουθείς με συνέπεια γιατί όσο το αφήνεις, θα σε αφήσει και αυτό ενώ όσο προσπαθείς και συμμετέχεις θα βρεις πτυχές που θα σου εξάψουν το ενδιαφέρον. Δεν είναι ανάγκη να παρακολουθείς φανατικά όλα τα μαθήματα, διάλεξε 5 από τα 7 του εξαμήνου (για παράδειγμα) και μείνε συνεπής σε αυτά. 2. Να πηγαίνεις στη βιβλιοθήκη και να ψάχνεις 1-2 βιβλία επιπλέον για κάθε μάθημα, όχι για να τα μάθεις απ' έξω αλλά για να τους ρίξεις μια ματιά και να σχηματίσεις πληρέστερη άποψη. 3. Να δεις για φοιτητικά τμήματα, χορού, θεάτρου, ό,τι σε ευχαριστεί. Έτσι θα γνωρίσεις κόσμο. 4. Να δεις αν μπορείς να πάρεις μαθήματα επιλογής από άλλα τμήματα για να διευρύνεις τον κύκλο σου αλλά και τις γνώσεις σου. Έχεις μία τρομερή ευκαιρία να ζήσεις, ίσως δεν μπορείς να το δεις τώρα γιατί αισθάνεσαι απογοητευμένη και μόνη αλλά στο χέρι σου είναι να το αλλάξεις. Μην αφήσεις ανεκμετάλλευτα τα φοιτητικά σου χρόνια γιατί δεν ξαναγυρνάνε.
6.9.2018 | 05:18
Δύσκολη φάση
Νιώθω τεράστια μοναξιά. 5 το πρωί σε ενα άδειο σπίτι μονο εγω και η μουσική μου.Ειμαι στην καλύτερη ηλικία γαμωτο!Μόλις 19 χρονών κι όμως νιώθω τοσο μόνη. Βρίσκομαι σε επαρχιακή πόλη μακριά απο τους δικούς μου και σπουδάζω κατι το οποίο οταν το επέλεξα 1 χρονο πριν νόμιζα πως με ενδιαφέρει..αν με ρωτήσεις τώρα πραγματικά δεν ξερω! Φίλους εχω κανει εδώ όμως δεν ταιριάζουμε και πολύ με αποτέλεσμα όταν βγαίνω να γυρίζω σπίτι κενή και πραγματικά να αναρωτιέμαι γιατί βγήκα..Με τις κολλητές μου απο το σχολείο,τις οποίες γνωρίζω σε ολη μου την ζωή και έχουμε περάσει τα πάντα μαζί, έχουμε απομακρυνθεί εντελώς και κρατάμε πλεον μονο τα τυπικά...και με εκείνες νιώθω οτι πλέον δεν ταιριάζουμε και δεν με καλύπτουν.Η σχολή πάει χάλια..χρωστάω όλο το 1 ετος και νιώθω ότι δεν υπάρχει σωτηρία απο πουθενά! Τα ερωτικά ανύπαρκτα! Λιώνω για ενα παιδι που κάνουμε παρέα και με έχει στο γράψιμο! Πως να ξεφύγω από ολη αυτη την κατάσταση? Εχω βαλτώσει εντελώς! Δεν θελω να κάνω τίποτα!ξυπναω και πιέζω τον εαυτό μου να κοιμηθεί κιαλο γτ δεν εχω να γεμίσω με τίποτα την μερα μου..δεν περίμενα έτσι την φοιτητική μου ζωή..Είμαι στην καλύτερη ηλικία γαμωτο!
2
